Əmanət sözü ərəb mənşəli olub, birinə etibar edərək, müvəqqəti olaraq hər hansı bir şeyi tapşırmaq, vermək mənasını ifadə edir. Bu, sadəcə bir şeyin fiziki verilməsi deyil, həm də böyük bir etimadın, inancın simvoludur. Əmanətə verilən şeyin qaytarılmasına dair söz verilir və bu sözə əməl etmək əmanət alanın vicdan borcudur.
Əmanətin mahiyyəti etimadın möhkəmliyindədir. Əmanət verən şəxs əmanət aldığı şəxsə tam inanır və əşyanın qaytarılacağına şübhə etmir. Bu, maddi dəyərlərdən daha çox, qarşılıqlı hörmət və etibara əsaslanan münasibətlərin təzahürüdür. Əmanət qədim zamanlardan bəri insanların sosial münasibətlərində mühüm rol oynamış, etibar və dürüstlüyün simvolu olaraq qəbul edilmişdir.
Əmanət anlayışı yalnız maddi əşyalarla məhdudlaşmır. Sirr, sirlər, məsuliyyətli tapşırıqlar da əmanət kimi qəbul edilə bilər. Məsələn, bir insanın digər insanın sirrini qoruması da bir növ əmanətə sadiqliyin təzahürüdür. Belə hallarda əmanət daha çox mənəvi yük daşıyır və etimadın daha da böyük əhəmiyyətini vurğulayır.
"Əmanət almaq" ifadəsi isə bir şeyin müvəqqəti istifadə üçün qəbul edilməsini bildirir. Bu zaman əmanət alan şəxs əşyanın qaytarılmasına, onun bütövlüyünün qorunmasına tam məsuliyyət daşıyır. Əmanətin qaytarılmaması isə etimadı pozur və insanların qarşılıqlı münasibətlərində ciddi problemlər yarada bilər. Ona görə də əmanət anlayışına həmişə ciddi yanaşmaq vacibdir.