Əməksevənlik, sözün ən geniş mənasında, əməyə, zəhmətə, işləməyə olan sevgi və həvəsdən qaynaqlanan bir mənəvi keyfiyyətdir. Bu, sadəcə işləmək bacarığı deyil, işin özündən, yaradıcılıq prosesindən, əməyin bəhrəsindən həqiqi zövq almağı əhatə edir. Əməksevən insan, işini yalnız məcburiyyətdən deyil, həm də daxili bir ehtiyacdan, özünü reallaşdırmaq istəyindən yerinə yetirir. Onun üçün əmək, sadəcə maddi gəlir mənbəyi deyil, həm də özünüifadə vasitəsi, dünyanı dəyişdirmək üçün bir imkandır.
Əməksevənlik, çalışqanlıqla sıx bağlı olsa da, onlardan fərqlənir. Çalışqanlıq, əsasən işin miqdarına və sürətinə yönəlib. Əməksevən insan çalışqan ola bilər, amma çalışqan hər kəs əməksevən olmaya bilər. Çalışqan bir şəxs, məsələn, yorucu və monoton bir işə məcbur qala bilər, ancaq həmin işdən zövq almayacaq. Əməksevənlik isə, işin nəticəsindən və prosesindən doymaq bilməz bir həvəs, bir ehtiras deməkdir.
Əməksevənlik, bir çox müsbət keyfiyyətlərin – səbirin, intizamın, məsuliyyət hissinin, yaradıcılığın və s. - əsasını təşkil edir. Cəmiyyətin inkişafı üçün əməksevən insanların rolu əvəzsizdir. Onlar innovasiyalar yaradırlar, yeni biliklər kəşf edirlər və dünyanı daha yaxşı yerə çevirirələr. Öz övladlarında əməksevənlik keyfiyyətini tərbiyə etmək isə, hər bir valideynin mühüm vəzifəsidir. Bu, gələcək nəsillərin inkişafı və rifahı üçün əsas şərtlərdən biridir. Çünki həyatın bütün sahələrində əməksevənlik ən vacib amillərdən biridir.