Əmik: Sifət. Lüğətlərdə əsasən "çox əmilməkdən xarab olmuş, zədələnmiş" kimi izah edilən "əmik" sözü, daha dəqiq desək, fiziki və ya mənəvi olaraq aşınmış, yararsız hala düşmüş vəziyyəti ifadə edir. Sadəcə "əmilmə" deyil, hər hansı bir amilin uzun müddətli, təkrarlanan təsiri nəticəsində baş verən pozulma, dağılma, yıpranma mənasını ehtiva edir.
Bu pozulma yalnız fiziki deyil, həm də mənəvi ola bilər. Məsələn, köhnə, çox istifadə olunan bir əşya "əmik" vəziyyətdə ola bilər; buna misal olaraq köhnə, deşik-deşik paltar, sınmış və istifadəyə yararsız qab-qacaq göstərmək olar. Ancaq eyni zamanda, uzun müddət davam edən stres, narahatlıq və ya kədər nəticəsində insanın mənəvi və psixoloji vəziyyəti də "əmik" kimi təsvir edilə bilər. Bu halda, əmik sözü, ruhən sarsılmış, ümidsiz, tükənmiş vəziyyəti ifadə edir.
Maraqlıdır ki, "əmik" sözünün kökü ilə bağlı müxtəlif fikirlər mövcuddur. Bəzi tədqiqatçılar onu "əmilmək" (islatmaq, nəmlənmək) felindən törəmiş hesab edirlər ki, bu da əşyanın nəmlənməsindən, korroziyadan və ya çürümədən əmələ gələn zədələnməsini bildirir. Digər fikirlərə görə isə sözün kökü daha qədim dillərdən gəlir və daha geniş məna daşıyır. Belə ki, məhv olma, pozulma, yox olma kimi ümumi bir prosesi təsvir edə bilər.
Yekun olaraq, "əmik" sözü sadəcə "xarab olmuş" mənasından daha çox şey ifadə edir. Bu söz, uzun müddətli təsirlərin nəticəsində baş verən fiziki və mənəvi pozulma, aşınma və yıpranmanın dəqiq və rəngarəng təsvirini verir. Onun mənasını tam anlamaq üçün kontekstin də nəzərə alınması vacibdir.