Əmioğlu: Sifət. Əminin oğlu. Bu sadə tərif, əmioğlunun ailə quruluşundakı yerini və əhəmiyyətini tam əks etdirmir. Azərbaycan mədəniyyətində əmioğlu, sadəcə əminin övladı deyil, həm də qohumluq əlaqələrinin möhkəmliyini simvolizə edən, xüsusi bir yerə sahib olan şəxsdir. Ailənin içində, xüsusilə də ənənəvi quruluşda, əmioğlu ilə qardaş övladı arasında çox zaman fərq qoyulmur, hətta bəzən daha yaxın əlaqə hiss olunur. Bu yaxınlıq, əmi ilə qardaş arasındakı sıx bağlılıqdan qaynaqlanır və nəsillər boyu davam edən bir ənənənin təzahürüdür.
Mir Cəlal Paşayevin misalında göstərildiyi kimi ("Qızlar şərti pozan əmioğlunu danladılarsa da, yenə gülüşməyə məcbur oldular"), əmioğlunun ailədəki mövqeyini, həm də onun qərar qəbulunda rolunu görürük. Əgər əmioğlu qaydaları pozsa da, onu cəzalandırmaqda belə bir mülayimlik var. Bu, əmioğlunun ailədə sevilən və hörmət edilən bir şəxs olduğunu göstərir.
Əmioğlu anlayışı, yalnız qohumluq əlaqəsini deyil, həm də mədəni və sosial bağları əhatə edir. O, ailənin bir üzvü kimi, həm sevinc, həm də kədərlərin ortaq paylaşan bir şəxsdir. Ona olan münasibət, sadəcə qohumluqdan irəli gəlmir, həm də qarşılıqlı hörmət və etimad üzərində qurulur. Beləliklə, əmioğlu anlayışı, Azərbaycan mədəniyyətinin ayrılmaz hissəsi kimi, ailənin strukturu, dəyərləri və ənənələri haqqında geniş məlumat verir.