Əmtəəlik sifəti, iqtisadiyyatda əsasən, bir şeyin satılmaq üçün nəzərdə tutulduğunu, yəni bazar dəyəri və ticarət obyekti kimi xarakterini vurğulayır. Sadəcə "satıla bilən" mənasından daha geniş bir anlayışdır. Əmtəəlik mal, əmtəəlik xidmət və əmtəəlik heyvan kimi ifadələrdə istifadə edilərək, həmin əşya və ya varlığın ticarət dövriyyəsinə daxil olduğunu və müəyyən bir qiymətə alış-veriş obyekti olduğunu bildirir.
Bu termin, əmtəənin özünün fiziki xüsusiyyətlərindən daha çox onun iqtisadi funksiyasını önə çəkir. Məsələn, bir inək sadəcə bir heyvan deyil, əmtəəlik inək olduqda süd, ət və ya digər məhsullar əldə etmək məqsədi ilə yetişdirilən və satılacaq bir varlıq kimi qəbul edilir. Yəni, əmtəəlik anlayışı, obyektin istehsal və istehlak arasında bir körpü rolunu oynadığını vurğulayır.
Daha dəqiq desək, əmtəəlik, bir əşyanın və ya xidmətin mübadilə dəyərinə malik olduğunu, yəni digər əşya və xidmətlərlə mübadilə edilə biləcəyini göstərir. Bu, onun bazar tələbinə və təklifə bağlı olaraq qiymətinin müəyyən edilə bilməsi deməkdir. Beləliklə, əmtəəlik, yalnız satış potensialından daha artığını əks etdirir – o, bazar iqtisadiyyatının əsas prinsiplərindən birini təmsil edir.
Maraqlı bir yanaşma olaraq, əmtəəlik anlayışını tarixi kontekstdə də araşdırmaq olar. Fərqli dövrlərdə və fərqli iqtisadi sistemlərdə əmtəəlik anlayışı fərqli mənalar kəsb edə bilər. Məsələn, planlı iqtisadiyyatda əmtəəlik anlayışı bazar iqtisadiyyatındakı kimi sərbəst deyil və dövlət tərəfindən tənzimlənir.