Əndam (fars. əndam) sözü Azərbaycan dilində bədəni, xüsusilə də bədənin hər hansı bir üzvünü və ya hissəsini bildirir. Sadəcə "bədən" mənasından daha geniş bir mənaya malikdir. "Bədən" daha ümumi bir termin ikən, "əndam" daha çox bədənin xarici görünüşünə, əzalarına, quruluşuna və hərəkət qabiliyyətinə işarə edir.
Misal olaraq, "qamətli əndam" ifadəsi insanın hündür boylu, incə və gözəl bədən quruluşunu ifadə edir. Bu, sadəcə "qamətli bədən" ifadəsindən daha poetik və təsviridir. "Əndamı-camaatı" ifadəsi isə bir qrup insanı, cəmiyyəti, camaatı təmsil edə bilər, burada "əndam" hər bir fərdin bir bütövün hissəsi kimi təqdim olunur.
Ədəbiyyatda "əndam" sözü tez-tez metaforik mənada işlədilir. Məsələn, bir ağacın budaqları onun "əndamları" kimi təsvir edilə bilər. Bu, əsərin dilini zənginləşdirir və təsvirləri daha canlı edir. Həmçinin, "əndam" sözü bədənin gözəllik və zəriflik yönü ilə bağlı təsvirlərdə daha çox rast gəlinir. "Zərif əndamlı qız" kimi ifadələr bunun bariz nümunəsidir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "əndam" sözü fars dilindən gəlmişdir və klassik ədəbiyyatda daha çox istifadə olunmuşdur. Müasir Azərbaycan dilində də işlənsə də, "bədən" sözü daha çox əhatəli və gündəlik söhbətlərdə daha çox istifadə olunan sözdür. Lakin, "əndam" sözünün poetik və təsviri dilin zənginliyini artırdığını inkar etmək olmaz.