Əndəlib (ərəbcədən) - Bülbül növü quş. Azərbaycan ədəbiyyatında ən çox istifadə olunan bülbül növlərindən biri olaraq, özünün gözəl və melodik səsi ilə tanınır. Əndəlib sözü, sadəcə bir quş növünü deyil, həm də onun simvolik mənalarını əks etdirir. Əsrlər boyu şairlər, yazıçılar və musiqiçilər əndəlibin gözəl səsini sevgi, həsrət, vəfadarlıq və təbiətin gözəlliyi ilə əlaqələndirərək əsərlərində geniş istifadə etmişlər.
Əndəlib, klassik Azərbaycan ədəbiyyatında tez-tez təsvir olunan bir simvoldur. Onun mülayim və nostaljik səsi, sevgilinin ayrılığını, vətən həsrətini, ya da təbiətin canlanmasını ifadə edir. Füzuli kimi görkəmli şairlərin əsərlərində əndəlibin təsviri, əsərin əhval-ruhiyyəsini və məzmununu zənginləşdirir. Əndəlib, sadəcə bir quş deyil, həm də ədəbiyyatımızın ayrılmaz bir parçasıdır.
Bu gözəl quşun səsi, həm də onun yaşayış yerinə - güllərin arasında, yaşıl bağlarda və təbiətin qucağında olan həyat tərzinə işarədir. Beləliklə, əndəlib təkcə musiqili bir səsə sahib deyil, həm də özünün həyat tərzi ilə təbiətin gözəlliyini və sülhünü təcəssüm etdirir. Ona görə də əndəlib, həm ədəbiyyatda, həm də mədəniyyətimizdə xüsusi bir yer tutur.
Qeyd etmək lazımdır ki, "əndəlib" sözünün mənası yalnız bülbül kimi tərcümə olunmamalıdır. Çünki bu söz, özündə bülbülün səsinin və təbiətin gözəlliyinin daha geniş bir simvolik mənasını ehtiva edir. Ona görə də, əndəlib bədii əsərlərdə istifadə edildikdə, yazıçının nəyi ifadə etmək istədiyini anlamaq üçün mətnin ümumi kontekstini nəzərə almaq vacibdir.