Əngin (şair.) – Genişlik və sonsuzluğun simvolu olan, həm fiziki, həm də metaforik mənada istifadə olunan bir sifətdir. Sadəcə "geniş" deməkdən daha çox şey ifadə edir; sərhədsizliyi, dərinliyi, tükənməzliyi, hətta bir qədər də heyranedici və təsirli bir genişliyi nəzərdə tutur.
Fiziki mənada əngin, ucu-bucağı görünməyən, geniş, açıq məkanlar üçün istifadə olunur. Məsələn, "əngin səma" ifadəsi səmanın sonsuzluğunu, "əngin dəniz" isə dəniz səthinin nəhəngliyini vurğulayır. Bu istifadədə, "geniş" sözü ilə müqayisədə, əngin daha çox təəccüb və heyranlıq hissi oyadır.
Lakin əngin sözünün daha da maraqlı tərəfi onun metaforik istifadəsidir. Şeir və ədəbiyyatda əngin, sadəcə fiziki məkanları deyil, həm də düşüncə, duyğu və təcrübə aləmini ifadə edə bilər. "Əngin dərinliklərə dalmaq" ifadəsi düşüncələrin dərinliyini, "əngin bir məhəbbət" ifadəsi isə sonsuz və dərin bir sevgini ifadə edir. Bu metaforik istifadədə ənginin genişliyi, deyilən duyğu və ya düşüncənin miqyasını və dərinliyini göstərir.
Misal olaraq verilən "Bizimdir bu əngin, atlaz ovalar; Qoynunda qartal bəsləyən qayalar" beytinə baxaq. Burada əngin, sadəcə geniş bir ovaları deyil, həm də vətənə məxsusluq, qürur və güc hisslərini ifadə edir. Əngin ovalar, qartalın sərbəst uçduğu və həyat tapdığı qayalarla birlikdə, böyüklüyü, gücü və gözəlliyi simvolizə edir.