Əntiq (ər. "ətiq"dən; ətiq – qədim) sifəti, əsasən, əşyalar üçün işlənir və qədimliyini, nadirliyini, yüksək bədii və tarixi dəyərini ifadə edir. Sadəcə "qədim" olmaq kifayət deyil; bir əşyanın əntiq adlandırılması üçün onun müəyyən meyarlara cavab verməsi zəruridir. Bu meyarlar əşyanın yaşından, istehsal texnikasından, bədii keyfiyyətindən, tarixi əhəmiyyətindən və nadirliyindən asılı olaraq dəyişə bilər.
Əntiq əşyalar ümumiyyətlə, öz dövrlərinin sənətkarlıq və estetik standartlarını əks etdirən, zamanın sınağından keçmiş, unikal və ya məhdud sayda istehsal edilmiş əsərlərdir. Onlar sadəcə qədim deyillər, həm də tarixi, mədəni və ya bədii baxımdan əhəmiyyətlidirlər. Bir əşyanın əntiq hesab edilməsi üçün müəyyən bir yaş həddi olmasına baxmayaraq, əsas meyar onun nadirliyi və keyfiyyətidir. Məsələn, yüzilliklər öncə istehsal olunmuş adi bir ev əşyası əntiq sayılmaya bilər, halbuki nadir bir sənət əsəri yüz illik bir əşya olsa belə əntiq kimi qiymətləndirilə bilər.
Əntiq anlayışı həm də müəyyən bir tarixi dövrün estetik zövqünü və sənətkarlıq bacarığını əks etdirən bir termindir. Belə əşyalar kolleksiyaçılar və tarix həvəskarları üçün olduqca cəlbedicidir. Onlar sadəcə estetik zövqü ödəməklə yanaşı, tarixin bir parçasını, keçmişin izlərini daşıyırlar. Bu baxımdan, əntiq əşyaların qiyməti zamanla artmaqda davam edir və nəsillər boyu qorunub saxlanılır. Bir çox əntiq əşyalar muzey eksponatları kimi sərgilənir və gələcək nəsillər üçün qorunur.
Qısaca, "əntiq" sözü sadəcə "qədim"dən daha çox məna daşıyır. O, qədimliyi, nadirliyi, yüksək keyfiyyəti və tarixi əhəmiyyəti birləşdirən bir anlayışı ifadə edir. Bir əşyanın əntiq olub-olmaması onun yaşından daha çox onun tarixi, bədii və mədəni dəyərindən asılıdır.