Əntiqə sözü Azərbaycan dilində əsasən "köhnə, qədim, nadir və qiymətli əşya" mənasında işlənir. Lüğətlərdə sadəcə "köhnə" kimi tərcümə edilməsinə baxmayaraq, "əntiqə" sözü sadəcə köhnəliyi deyil, həm də həmin əşyanın nadirliyi, tarixi və ya incəsənət dəyərini vurğulayır. Yəni, hər köhnə əşya əntiqə deyil. Əntiqənin köhnəliyindən əlavə, tarixi, mədəni, bədii və ya elmi baxımdan əhəmiyyət kəsb etməsi vacibdir. Bu əşyalar, adətən, yüksək kolleksiya dəyərinə malikdir və muzey eksponatları kimi qiymətləndirilir.
Bir əşyanın əntiqə sayılmasına müəyyən meyarlar tətbiq olunur. Bu meyarlar ölkədən ölkəyə, hətta müxtəlif kolleksiyaçılar arasında fərqlənə bilər. Lakin ümumiyyətlə, əşyanın yaşı, nadirliyi, istehsal texnikası, tarixi əhəmiyyəti, bədii dəyəri və orijinallığı kimi amillər nəzərə alınır. Məsələn, əl işləməsi ilə seçilən bir xalça, qədim bir sikkə, nadir bir kitab və ya köhnə bir mebel əşyası əntiqə kimi təsnif edilə bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "əntiqə" sözünün ərəb mənşəli olduğu güman edilir. "Ətiq" (عَتِيق) sözündən törəmişdir və "köhnə, qədim" mənasını verir. Ancaq Azərbaycan dilində bu söz daha geniş bir məna çalarına malikdir və sadəcə "köhnəlik" deyil, eyni zamanda həmin köhnəliyin qiymətini, tarixi əhəmiyyətini ifadə edir. Buna görə də, "əntiqə" sözünü sadəcə "köhnə" sözü ilə əvəz etmək həmişə düzgün olmaz.
Qısacası, "əntiqə" sözü ilə sadəcə köhnə bir əşya deyil, tarixi, mədəni və ya bədii dəyərə malik olan, nadir və qiymətli bir əşya nəzərdə tutulur. Bu sözün işlədilməsi, həmin əşyanın adi köhnəlikdən kənara çıxaraq, müəyyən bir tarixi və ya bədii dəyərə malik olduğunu ifadə edir.