Ər-arvad: İki insan arasında qurulmuş ən qədim və ən əhəmiyyətli münasibətlərdən biri olan nikahın təməlini təşkil edən, qanuni olaraq bir-birinə bağlanmış kişi və qadın. Sadəcə "kişi ilə qadın" deyil, birlikdə həyat qurmuş, ortaq hədəflərə, məsuliyyətlərə sahib, bir-birinə dəstək olan iki fərddir. Bu anlayışa, sevgi, hörmət, etibar, qarşılıqlı anlaşma, səbr, güzəşt və çoxlu səy kimi amillər daxildir. Ər-arvad arasında qurulan əlaqə sadəcə fiziki yaxınlıqdan kənara çıxaraq, ruhi, mənəvi və emosional bir vəhdətə çevrilir. Həyatın həm şirin, həm də acı anlarını birlikdə yaşadıqları, sevincləri paylaşdıqları və çətinliklərin öhdəsindən birgə gəldikləri bir əlaqədir.
Misallar: "Ər-arvad bütün həyatlarını birgə qurmuş evlərində yaşayırlar." bu cümlədə əsas vurğu uzun illər birgə qurulmuş həyat təcrübəsinə yönəlib. Yaxud "Ər-arvad əl-ələ verib yeni bir işə başladılar." bu cümlədə əsas vurğu birgə hədəfə və qarşılıqlı dəstəyə yönəlib. "Nəhayət, ər-arvad yorulur və daş kimi yıxılıb yatırlar." cümləsi isə, gündəlik həyatın yorğunluğunu, hər iki tərəfin eyni dərəcədə səy göstərdiyini və nəticədə dincəlmək ehtiyacını ifadə edir. Bu sonuncu misalda "ər-arvad" ifadəsi daha çox kollektiv bir varlıq kimi, yəni bir bütöv kimi təsvir edilir.
Qeyd etmək lazımdır ki, ər-arvad münasibətləri hər zaman ideal olmaya bilər. Mübahisələr, anlaşılmazlıqlar və fərqliliklər ola bilər. Lakin əsl əlaqənin gücü bu çətinliklərin öhdəsindən birgə gəlmək, güzəştə getmək və bir-birinə dəstək olmaq qabiliyyətindədir.