Əsir-yesir sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında maraqlı bir tarixə və məna çalarlarına malikdir. Əsasən "top" mənasında işlənsə də, bu, sözün tam mənasını əks etdirmir. Daha dəqiq desək, əsir-yesir sözü, xüsusilə də köhnə ədəbiyyatımızda, yalnız maddi bir "top"u deyil, həm də sosial baxımdan zəif, hüquqsuz, yazıq, aciz və kimsəsiz insanları ifadə edir. Bu mənada söz, ictimai təbəqələşmənin dərin izlərini daşıyır və cəmiyyətdəki haqsızlıq, bərabərsizlik və zəiflərin acizliyini vurğulayır.
Sözün "top" mənası, ehtimal ki, insanların bir yerdə, sıx bir şəkildə toplanmasına, və ya bir məqsəd ətrafında birləşməsinə istinad edir. Bu məna, "əsir-yesir eləmək" ifadəsində daha aydın görünür. Bu ifadə, sadəcə "əsir etmək" mənasını vermir. Daha geniş bir mənaya malikdir. "Əsir-yesir eləmək" həm fiziki, həm də ruhi əsarətə, bir insanın iradəsini ələ keçirməyə, onu öz nəzarətiniz altında tutmağa, hətta məftun etməyə işarə edir. Bu mənada söz, güc, nüfuz və manipulyasiya elementlərini özündə birləşdirir.
Beləliklə, "əsir-yesir" sözünün mənası, kontekstindən asılı olaraq, "top", "qrup", "yazıq kəslər", "hüquqsuz insanlar", "aci və kimsəsizlər" və ya "məftun edilmişlər" kimi müxtəlif çalarlar əldə edə bilər. Sözün bu çoxmənalılığı və tarixi konteksti, onu Azərbaycan dilinin maraqlı və zəngin bir elementi halına gətirir.