Əşsizlik: Bu termin, varlığın özünəməxsus, təkrarolunmaz və bənzərsizliyini ifadə edən geniş mənalı bir anlayışdır. Sadəcə "tayyı, bərabəri, misli olmama" kimi qısa təriflərlə kifayətlənmək, onun zəngin mənasını tam əks etdirmir. Əşsizlik, bir obyekt, hadisə və ya varlığın digərlərindən fərqləndirən unikal xüsusiyyətlərinin birliyidir. Bu fərqlənmə, zahiri görünüşdə, daxili strukturda, funksiyada və ya mahiyyətdə özünü göstərə bilər.
Birinci mənası olan "tayyı, bərabəri, misli olmama" fiziki dünyadakı obyektlərin müqayisəsini əks etdirir. Məsələn, dünyada iki tamamilə eyni qar dənəsi yoxdur; hər biri özünəməxsus quruluşa malikdir. Bu, əşsizliyin ən aydın nümunələrindən biridir. Ancaq əşsizlik anlayışı yalnız fiziki aləmlə məhdudlaşmır. İnsanlar, hər biri özünəməxsus xarakteri, təcrübəsi və düşüncə tərzi ilə əşsizdirlər.
İkinci mənası olan "dostu, həmdəmi olmama; təklik" isə əşsizliyin daha çox sosial və emosional tərəfini vurğulayır. Bu mənada əşsizlik, insanın özünəməxsusluğu və sosial əlaqələrdən ayrılıq hissi ilə əlaqələndirilir. Təklik, əlbəttə ki, mənfi bir hal kimi qəbul edilməli deyil; bəzən, özünə vaxt ayırmaq və daxili dünyanı kəşf etmək üçün zəruri bir vəziyyətdir. Lakin bu təklik, əşsizliyin sosial tərəfinin yalnız bir tərəfini göstərir. Çünki əşsiz bir insan, özünəməxsusluğu sayəsində başqaları ilə unikal əlaqələr qura bilər.
Nəticədə, əşsizlik anlayışı, həm fərdi, həm də ümumi səviyyədə, varlığın özünəməxsusluğunu, təkrarolunmazlığını və bənzərsizliyini ifadə edən çoxşaxəli bir anlayışdır. Bu, həm fiziki dünyanın, həm də sosial əlaqələrin təməl prinsiplərindən biridir. Əşsizliyin qiymətləndirilməsi, onu anlamağın və həyatda öz yerimizi tapmağın açarıdır.