Əvət sözü türk dilindən keçmiş bir söz olub, təsdiq, razılıq və doğrulama mənasını ifadə edir. Sadəcə "bəli" və ya "hə" sözlərinin sinonimi olmaqdan daha çox, söhbət ərzində dinləyicinin söylənənə tam razılığını, hətta bir qədər də emosional vurğunu ifadə edir. "Bəli" və ya "hə" sözləri quru və qısa bir təsdiqi ifadə edərkən, "əvət" sözü daha səmimi, daha israrlı və daha qüvvətli bir təsdiqi ifadə edir. Müşahidə olunan obyekt və ya hadisənin reallığını vurğulayarkən, həm də spikerin fikrinə tam əminliyini bildirir.
Misal üçün, "Bəli, hava günəşlidir" deyimində sadə bir fakt bildirilir. Ancaq "Əvət, hava günəşlidir" deyimində həm hava şəraitinin günəşli olduğu faktı təsdiq edilir, həm də bu faktın spiker üçün əhəmiyyətli olduğu, onun bu əminliyini ifadə edir. Bu mənada, "əvət" sözü sadəcə bir təsdiq sözü olmaqdan çox, dinləyicinin fikrinə qarşı mövqeyini daha aydın ifadə edən bir vasitədir.
Mirzə Ələkbər Sabirin şeirindəki istifadəsi də bu mənanı qüvvətləndirir. "Eyzən ürəfa, əvət, həqiqət" misrasında "əvət" sözü yalnızca təsdiq deyil, həm də sabirə məxsus güclü təsdiq və əminlik ifadə edir. Bu yerdə "əvət" sözü, söhbətin mövzusunun həqiqət olduğunu qüvvətlə və səmimiliklə təsdiqləyir.
Qısacası, "əvət" sözü Azərbaycan dilində sadə bir təsdiq sözündən çox dərin və zəngin bir mənaya malikdir. O, sadecə "bəli" və ya "hə" deyə bilməyəcəyiniz vəziyyətlərdə, daha səmimiliyi, qüvvəti və əminliyi ifadə etmək üçün istifadə olunur.