Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "əyri-oğru" sözü ümumi mənada "top, oğru, dələduz adamlar" kimi izah olunur. Lakin bu izah kifayət qədər dəqiq və əhatəli deyil. "Əyri-oğru" ifadəsi sadəcə "oğru adamlar" mənasını verməkdən daha çox, mənfi xüsusiyyətlərə malik, etibarsız, qanunsuz işlərlə məşğul olan, yaxud özbaşınalıq edən bir qrup insanı, ya da belə insanların hərəkətlərini ifadə edir.
Mirzə Fətəli Axundzadənin əsərlərində də rast gəlinən bu ifadə, həm də ictimai quruluşun zəifliyini, qanunsuzluğun yayğınlığını, hakimiyyətin zəifliyini və ya korrupsiyasını əks etdirən bir metafora kimi işlədilə bilər. Yuxarıda verilən misalda, Mirzə Qulam xan, "əyri-oğrulardan" mal-dövlətini yoxlamaqla yanaşı, onların hərəkətlərinə qarşı da müəyyən tədbirlər görüb, nəzarəti gücləndirməyə çalışır. Bu da "əyri-oğru" ifadəsinin yalnız oğruları deyil, eyni zamanda ictimai qərarsızlığı və hakimiyyətin sarsıntılılığını göstərdiyini göstərir.
Beləliklə, "əyri-oğru" ifadəsi yalnız "oğru adamlar" mənasını daşımaqdan daha geniş və çoxşaxəli bir mənaya malikdir. Bu ifadə, kontekstə asılı olaraq, həm konkret bir qrup insanı, həm də ümumi bir sosial vəziyyəti təsvir edə bilir. Onun tərkibindəki "əyri" sözü qanunsuzluq, ədalətsizlik, düzgün olmayan yoldan getmək kimi mənaları, "oğru" sözü isə oğurluq, hiyləgərlik, qanunsuz fəaliyyət kimi mənaları özündə ehtiva edir. Bu iki sözün birləşməsi isə daha güclü və təsirli bir ifadə yaradır.