Əyrim-üyrüm sözü Azərbaycan dilində əyri-üyrü, bükülüb-tükülüb, düz xətt üzrə getməyən, əyri-pozuq, dolaşıq mənalarında işlənir. Sadəcə "əyri" sözünün təkrarı deyil, daha çox hərəkətin və ya obyektin qeyri-müntəzəm, dalğalı, əyri-bükülü xarakterini vurğulayır. Sözün təsviri gücü yüksəkdir və oxuyanda gözlərdə konkret bir görüntü canlanır.
Misal olaraq, "əyrim-üyrüm küçə" ifadəsi, düz bir xətt boyunca deyil, əyri-bükülü, bəlkə də darısqal və dolaşıq bir küçəni təsəvvür etməyimizə səbəb olur. Bu, sadəcə "əyri küçə" ifadəsindən daha təsirli və obrazlıdır. Eyni şəkildə, "əkin yerlərinə əyrim-üyrüm qara zolaqlar çəkmişdilər" ifadəsi qara zolaqların düz deyil, əyri-bükülü, nizamsız şəkildə çəkildiyini, bəlkə də təsadüfi olduğunu vurğulayır.
Sözün fonetik quruluşu da mənasını tamamlayır. "Əyrim-üyrüm" sözündəki təkrarlanan və bir-birinə oxşar səslər (əyri, üyrü) həm də hərəkətin və ya obyektin dolaşıqlığını, qeyri-müntəzəmliyini əks etdirir, oxucunun beynində bu hissi daha da gücləndirir. Bu cür təkrarlanan sözlərin istifadəsi ədəbiyyatda obrazlılıq və ritm yaratmaq üçün tez-tez istifadə olunan bir üsuldur.
Ümumi olaraq, "əyrim-üyrüm" sözü Azərbaycan dilinin zənginliyini və ifadə qabiliyyətini göstərən, təsviri gücü yüksək olan bir sözdür. O, sadəcə məkanı və ya obyekti təsvir etmir, həm də oxucuya hissi bir təəssürat yaradır.