Əziz-ərköyün sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "naz-nemət içində böyümüş, çox ərköyün" kimi izah olunsa da, mənasını daha geniş və dəqiq şəkildə araşdırmaq mümkündür. Bu söz, sadəcə olaraq material baxımdan imkanlı bir ailədə böyüməyi deyil, həm də ailənin üzvləri tərəfindən həddindən artıq sevgi və diqqətə qərq edilməyi, istəklərinin hər zaman yerinə yetirilməsini və nəticədə özbaşınalıq, intizamsızlıq və məsuliyyətsizlik kimi xüsusiyyətlərin formalaşmasını ifadə edir.
Əziz-ərköyün uşaqlar, ətrafdakıların həddindən artıq qayğısı və icazəkarlığı nəticəsində öz istəklərinin həmişə yerinə yetirilməsinə öyrəşirlər. Bu da onlarda özünü sevdirmə, diqqət çəkmə və manipulyasiya bacarıqlarının inkişafına səbəb ola bilir. Belə şəraitdə böyüyən fərdlər, çətinliklər qarşısında özlərinə hədsiz güvənən, narsist və həyatın real tələblərinə uyğunlaşmaqda çətinlik çəkən insanlar kimi formalaşa bilərlər.
Lüğətlərdəki qısa izah, əziz-ərköyün anlayışının mənfi aspektlərini tam əks etdirmir. Halbuki, həddindən artıq əzizlənmə, uşağın psixoloji inkişafına mənfi təsir edərək, gələcək həyatında müxtəlif çətinliklərə səbəb ola bilər. Ona görə də, "əziz-ərköyün" sözünün mənasını yalnız material bolluğu ilə deyil, həm də psixoloji və sosial aspektləri nəzərə alaraq dəyərləndirmək vacibdir. Əziz-ərköyün olmaq, həmişə müsbət bir keyfiyyət kimi qəbul edilməməlidir.
Nəticə olaraq, "əziz-ərköyün" termini, həddindən artıq sevgi və qayğı ilə yanaşı, potensial mənfi nəticələri də özündə əks etdirən bir anlayışdır. Bu, sadəcə bir həyat tərzi deyil, uşağın şəxsiyyətinin formalaşmasına dərin təsir göstərən bir amildir. Əslində bu, bir balansı tapmaq məsələsidir: uşağı sevərək, eyni zamanda onu həyatın real gerçəkliklərinə hazırlamaq.