Fa (F) – Musiqi nəzəriyyəsində "do" notası ilə başlayan diatonik qammanın dördüncü notudur. Bu, həm səsin adını, həm də onu təmsil edən not işarəsini ifadə edir. Qammanın hər hansı bir oktavasında mövcuddur və "do"dan sonra "re", "mi" notalarından sonra gəlir. Səs tezliyi "do" notasına nisbətən daha aşağıdır və özünəməxsus bir akustik xüsusiyyətə malikdir.
Fa notası, musiqi əsərlərində geniş istifadə olunan və müxtəlif duyğuları ifadə edə bilən bir səsdir. Melodik cəhətdən, bəzən sakitliyi, bəzən isə dərinliyi və düşüncəliyi ifadə etmək üçün istifadə olunur. Harmonik baxımdan, digər notlarla birləşərək müxtəlif akkordlar və armoniyalar yaradır, musiqi əsərinə rəng qatır.
Tarixən, "fa" notasının adının və işarəsinin yaranması qədim Yunan musiqi nəzəriyyəsinə və orta əsrlər musiqisinin inkişafına bağlıdır. Müasir musiqi notasiyasında istifadə olunan "fa" notası, əsrlər boyu inkişaf edərək hazırkı formasını almışdır. Müxtəlif musiqi üslublarında və janrlarında "fa" notasının yeri və əhəmiyyəti dəyişə bilsə də, hər zaman qammanın vacib bir hissəsi olaraq qalmışdır.
Maraqlı fakt kimi, bəzi mədəniyyətlərdə "fa" notası müəyyən emosiyalar və ya hadisələrlə assosiasiya olunur. Bu assosiasiyalar, həm musiqi əsərinin məzmunundan, həm də mədəni kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Beləliklə, "fa" notası sadəcə bir səs deyil, eyni zamanda mədəniyyət və musiqi tarixinin bir hissəsidir.