Fetişləşdirmə, "fetişləşdirmək" felindən törəmiş bir sözdür və əşyaya, simvola və ya ideyaya həddindən artıq əhəmiyyət verməyi, onu müqəddəsləşdirməyi, hətta ibadət etməyi ifadə edir. Bu, həmin əşyanın, simvolun və ya ideyanın gerçək dəyərindən və ya əhəmiyyətindən qat-qat artıq bir önəm qazandırmasıdır. Fetişləşdirmənin əsasında psixoloji ehtiyaclar, qorxu, təhlükəsizlik istəyi və ya özünəinam çatışmazlığı kimi amillər dayanır.
Fetiş obyekti adətən müəyyən bir qrup, icma və ya şəxs üçün xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Bu obyekt, qorxularından qurtulmaq, arzularına çatmaq və ya xoşbəxtlik əldə etmək üçün bir vasitə, bir simvol kimi qəbul edilir. Lakin fetişləşdirmənin mənfi cəhəti, həqiqi hədəflərdən və əsas məsələlərdən diqqətin yayındırılması və həyatın digər vacib sahələrinin ikinci plana keçməsidir.
Sosiologiyada fetişləşdirmə, kapitalizmin tənqidi təhlilində tez-tez istifadə olunan bir termindir. Məsələn, pulun, malların və ya müəyyən markaların fetişləşdirilməsi, onların gerçək dəyərindən kənarda, həyatın mənası və ya xoşbəxtliyin açarı kimi qəbul edilməsini göstərir. Bu halda, fetişləşdirmə istehlakçı cəmiyyətinin xarakterik cəhətlərindən biri kimi nəzərdən keçirilir.
Psixologiyada isə fetişləşdirmə, müəyyən bir əşyaya və ya simvola patoloji bağlılığın inkişaf etməsi ilə əlaqələndirilə bilər. Bu bağlılıq o qədər güclü ola bilər ki, fərdin normal həyat tərzinə mane olur. Belə hallarda peşəkar psixoloji yardım tələb oluna bilər. Fetişləşdirmə, həm də dini praktikaların müəyyən aspektlərinin təhlilində, xüsusilə müəyyən obyektlərə və ya simvollara verilən müqəddəs məna kontekstində istifadə olunur.
Nəticə olaraq, fetişləşdirmə, bir əşyanın, ideyanın və ya simvolun həddindən artıq əhəmiyyət kəsb etməsi, ona həddən artıq bağlılıq və hətta ibadət edilməsi prosesidir. Bu proses, həm fərdi, həm də sosial səviyyədə müxtəlif mənfi nəticələrə səbəb ola bilər. Ona görə də, fetişləşdirmənin dərk edilməsi və nəzarət edilməsi vacibdir.