Fısqırmaq felinin əsas mənası, əşyanı sürətli və qısa bir hərəkətlə çəkmək, içini sormaq, udmaq deməkdir. Lüğətlərdə çox vaxt siqaret, papiros kimi nazik və uzun əşyaların çəkilməsi ilə əlaqələndirilmiş olsa da, bu məna daha geniş tətbiq oluna bilər. Məsələn, birisi şamdanın qalıqlarını fısqıra bilər, ya da nazik bir borudan mayeni fısqıra bilər. Belə hallarda əsas önəm, əşyanın içərisindəki materialın qısa və sürətli bir hərəkətlə alınmasına verilir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "fısqırmaq" feli, ehtimal ki, türkcə "fıs" (səs təqlidi sözü) kökündən törəmişdir. "Fıs" səsi, hava axınının sürətli və incə bir şəkildə çıxmasını təsvir edir. Bu səs təqlidi söz, feli daha canlı və obrazlı edir. Fısqırmaq hərəkətinin qısa, tez və qəfil olduğunu vurğulayır.
Ədəbiyyatda "fısqırmaq" sözü daha geniş məcazi mənalarda da istifadə oluna bilər. Məsələn, birisi "şadlıqdan gözləri fısqırdı" deyə bilər. Bu halda, gözlərin dolması və yaşların sürətlə axması obrazlı şəkildə ifadə olunur. Yəni, söz, sadəcə fiziki bir hərəkəti deyil, həm də sürətli və intensiv bir prosesi təsvir etmək üçün işlənə bilər.
Ümumiyyətlə, "fısqırmaq" sözünün mənası sadəcə "çəkmək"dən daha geniş və rəngarəngdir. Sözün ifadə etdiyi sürət, qəfillik və intensivlik, onu digər oxşar mənalı sözlərdən fərqləndirir. Bu da onu ədəbiyyat və gündəlik dil üçün daha zəngin və ifadəli bir seçim edir.