Fışıltı sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən "fışqırtı" ilə sinonim kimi qeyd olunsa da, mənası bir qədər incə fərqlər ehtiva edir. "Fışqırtı" daha çox kəskin, qısa və güclü bir səs təəssüratı yaradırkən, "fışıltı" daha yumşaq, zəif, davamlı və əsasən havadan, mayedən və ya qazdan yaranan bir səs axınının nazik, dəlicəsinə səsini ifadə edir.
Bu səs axını həm də gizli, əhəmiyyətsiz kimi qəbul edilə bilər. Mütləq qulaq verilməyi tələb etməyən, amma diqqət edilərsə fərq edilən bir səsdir. Misal üçün, üzərindən hafif külək əsən ağac yarpaqlarının səsi, yavaşca axan suyun səsi, və ya məsafədən gələn incə bir səs fışıltı kimi təsvir edilə bilər.
Lüğətlərdə göstərilən "şırıltı" ilə müqayisədə isə, "fışıltı" daha zərif, daha az intensiv bir səsi bildirir. Şırıltı daha güclü, daha açıq bir səs olur. Fışıltı isə qulağı əsəbiləşdirmədən, əksinə, ara-sıra diqqəti cəlb edən, təbiətin incə səslərindən biridir. Mətndəki "Borulardan fışıltı ilə qalxan buxar..." misalında buxarın yavaş, incə bir şəkildə qalxması və səs çıxarması təsvir olunur.
Beləliklə, fışıltı sözü, sadəcə olaraq bir səsi deyil, həmin səsin xarakterini, zəifliyini, davamlılığını, gizliliyi və ya incəliyini də ifadə edən bir söz kimi dəyərləndirilə bilər. Bu səbəbdən, ədəbiyyatda və incəsənətdə daha poetik və əhval-ruhiyyə yaratmaq məqsədilə istifadə olunur.