Fiksajlamaq sözü fotoqrafiya prosesində çox əhəmiyyətli bir mərhələni ifadə edir. Sadəcə olaraq "plyonkanı fiksajlamaq" deyərkən, əslində, fotoqrafiya prosesinin son mərhələsində, işıq həssas material üzərində əmələ gələn gizli təsvirin görünən, davamlı bir şəkildə sabitlənməsini nəzərdə tuturuq. Bu proses, plyonkanın işığa həssaslığı əldən çıxararaq təsvirin pozulmasının qarşısını alır.
Fiksajlama prosesi kimyəvi reaksiyalara əsaslanır. Fiksaj mayesi, adətən natrium tiosulfat (hiposulfit) ehtiva edir. Bu maye, plyonkadakı gümüş halogenid duzlarının (məsələn, gümüş bromid) həll olmasına səbəb olur. İşığa məruz qalmamış gümüş halogenidlər fiksaj vasitəsilə plyonkadan tamamilə yuyulur və beləliklə, yalnız işıq tərəfindən aktivləşdirilmiş və gümüşə çevrilmiş hissəciklər qalır, təsviri formalaşdırır. Bu proses, əvvəlki mərhələlərdə (məsələn, manifestasiya) görünməyən gizli təsviri gözlə görünən, davamlı bir şəkildə sabitləyir.
Əgər fiksajlama prosesi düzgün aparılmazsa, plyonkadakı qalan gümüş halogenidlər işıq təsirinə məruz qalaraq təsvirin solmasına və ya tamamilə itirilməsinə səbəb ola bilər. Ona görə də, fiksajlama müddəti və fiksaj mayesinin konsentrasiyası çox vacibdir və fotoqraf tərəfindən dəqiq nəzarət edilməlidir. Müasir fotoqrafiyada rəqəmsal texnologiyalar geniş yayılsa da, fiksajlama prosesinin əhəmiyyəti hələ də klassik fotoqrafiya üsullarında saxlanılır və fotoqrafiya sənətinin əsas prinsiplərini anlamaq üçün vacib bir addımdır.
Beləliklə, fiksajlamaq sadəcə bir hərəkət deyil, fotoqrafiyanın əsas kimyəvi proseslərindən biridir və təsvirin davamlılığını təmin edən əhəmiyyətli bir mərhələni təmsil edir.