Fontan [ital. fontana, əsli lat. fons – bulaq] sözü əslində bulaq mənasını verən latın sözündən törəyərək italyan dilinə, oradan isə Azərbaycan dilinə keçmişdir. Bu, sözün köklərinin dərinliyini və su ilə olan əlaqəsini göstərir. Sadəcə "fəvvarə"nin sinonimi olmaqdan kənara çıxaraq, fontan termini, güclü su axını ilə özünü xarakterizə edən bir qurğunun daha texniki və estetik baxımdan zərif təsvirini ehtiva edir.
Fəvvarə daha ümumi bir termindir, hər hansı bir su axınına aid ola bilər. Fontan isə, adətən, daha planlı və estetik məqsədlərlə yaradılmış, naxışlı və ya bədii formada dizayn edilmiş su axınını ifadə edir. Məsələn, parklarda, meydanlarda gördüyümüz gözəl su axınları daha çox "fontan" termini ilə adlandırılır. Bu, sadəcə bir suyun püskürməsi deyil, bir incəsənət əsəri, memarlıq və landşaft dizaynının bir hissəsidir.
Sözün istifadə sahəsi yalnız incəsənət və landşaft dizaynı ilə məhdudlaşmır. Texniki sahələrdə də "fontan" termini öz əksini tapır. "Fontan üsulu ilə neftçıxarma" ifadəsi buradadır. Bu üsulda, yeraltı təzyiq sayəsində neftin öz-özünə yer üzünə qalxması, sanki bir fontandan püskürməsi kimi təsvir olunur. Yəni, təbii təzyiq sayəsində neftin fontanvari şəkildə çıxarılması prosesi sözün texniki mənasını əks etdirir.
Beləliklə, "fontan" sözü, sadə bir sinonim olmaqdan uzaq, özündə həm estetik, həm də texniki mənaları birləşdirən, mənşəyinə uyğun olaraq suyun güclü və gözəl axınını təsvir edən zəngin bir termindir.
Bundan əlavə, "fontan armaturu" ifadəsi fontanın işləmə mexanizmini, suyun axınına nəzarət edən hissələrini təyin edir. Bu da sözün tətbiqinin genişliyini göstərir.