Gah-gah sözü Azərbaycan dilində, əsasən Füzuli şeirində rast gəlinən bir ifadədir və "gah-gah" və ya "gah-ba-gah" kimi variantlarda istifadə olunur. Sadəcə "gah-gah" deyərkən təkrarlanan "gah" sözü zaman anlayışını ifadə edir, bir növ "bəzən, zaman-zaman, ara-sıra" mənalarını qəbul edir. Lakin Füzuli misrasında olduğu kimi "gah-ba-gah" (və ya eyni mənaya gələn "gah-gah" variantı) daha geniş bir məna daşıyır. Bu halda, “gah” sözünün təkrarı, həm zamanın müəyyən olmayan, fasiləli xarakterini, həm də əhval-ruhiyyənin dəyişkənliyini, əks-sədaları ifadə edir. Yəni, kədər və sevincin, ümid və kədərsizliyin bir-birini əvəz etməsini, bir-birinə qarışmasını simvolizə edir.
Füzuli misrasında "Bilmişəm bulmaq vüsalın, leyk bir ümmid ilə; Gahgah öz xatiri-naşadımı şad eylərəm" deyərkən, "gah-gah" ifadəsi sevgilisinə qovuşma ümidinin ara-sıra canlanmasını, bəzən kədərli, bəzən isə sevincli ruh halını ifadə edir. Bu misrada "gah-gah" sadəcə "bəzən" mənasından çox, əhval-ruhiyyənin dəyişkənliyi, üz tutulan ümidin qeyri-müəyyən və fasiləli təbiətini daha güclü şəkildə ifadə edir. Başqa sözlə, şair sevgilisinə qovuşma ümidinin, kədər və sevincini bir-birini əvəz etdiyini vurğulayır.
Beləliklə, "gah-gah" sözü sadə bir zaman bildirən ifadədən daha çox, dərin emosional yük daşıyan, poetik təsir gücünə malik bir ifadədir. Onun mənasını tam anlamaq üçün istifadə olunduğu kontekstin, ədəbi əsərin ümumi məzmununun nəzərə alınması vacibdir. Füzuli misrasında olduğu kimi, "gah-gah" bəzən bir məqamı daha çox vurğulamaq, oxucuda daha güclü təsir yaratmaq üçün istifadə olunan bir bədii vasitədir.