Gedərgi sifəti, bir şeyin və ya birinin mütləq getməli, qalmasının mümkün olmadığını bildirir. Bu, sadəcə olaraq "getməli" mənasından daha güclü bir ifadədir, çünki qaçılmazlığı, geri dönməzliyi vurğulayır. "Gedərgi" sözü ilə ifadə olunan getmə ehtiyacı ya zamanın, ya da şəraitin qoyduğu bir məcburiyyət nəticəsində yaranır. Qalmanın mümkün olmaması, bu getməyin qətiyyətli və dəyişməz olduğunu göstərir.
Misal olaraq verilən şeir parçasında ("Arazam, Kürə bəndəm; Bülbüləm, gülə bəndəm; Mən gedərgi qonağam; Bir şirin dilə bəndəm") şair özünü "gedərgi qonaq" kimi təsvir edir. Bu, onun qonaqlıq müddətinin sona çatdığını, artıq qalmasının mümkün olmadığını və getməsinin zəruriliyini ifadə edir. "Bəndəm" sözü ilə ifadə olunan bağlılıq, ayrılığın ağırlığını, getmənin istəmədən edildiyini, amma məcburiyyətin qaçılmazlığını daha da önə çəkir. Beləliklə, "gedərgi" burada yalnız fiziki getməni deyil, həm də ruhi bir ayrılığı, məcburi bir sona çatmanı ifadə edir.
Ədəbiyyatda "gedərgi" sözünün istifadəsi, hadisələrin gedişatına, qaçılmaz sona doğru irəliləməyə işarə edərək əsərin ümumi tonuna əhəmiyyətli töhfə verə bilir. Sözün yaratdığı dramatik effekt, oxucuda həsrət, kədər və ya məyusluq kimi hissləri oyada bilər. Bu səbəbdən, "gedərgi" sadəcə bir leksik vahid deyil, həm də bədii təsir gücünə malik bir ifadədir.