Gədalıq sözü Azərbaycan dilində əsasən aşağı sosial təbəqəyə mənsubiyyət, yoxsulluq və nəsilliyin aşağılığı mənasında işlənir. Lüğətlərdəki “əsil-nəsəbi olmama, aşağı təbəqədən olma” tərifi bu mənanın bir tərəfini əks etdirir, lakin tam mənzərəni verməkdən uzaqdır.
Gədalıq sadəcə yoxsulluq deyil, həm də sosial baxımdan aşağı və ya dəyərsiz görülən bir vəziyyəti bildirir. Bu, maddi ehtiyaclarla yanaşı, ictimai nüfuzun, hörmətin və imkanların məhdudluğunu da özündə ehtiva edir. Tarixi kontekstdə gədalıq, feodal sistemdəki kəndlilərin, qulların və ya digər aşağı təbəqə nümayəndələrinin sosial durumunu ifadə edirdi. Onlar həm maddi cəhətdən yoxsuldular, həm də ictimai həyatda az səsə malik idilər.
Nəzərə almaq lazımdır ki, "gədalıq" sözü bəzən məcazi mənada da işlədilir. Məsələn, "ədəbiyyatda gədalıq etmək" ifadəsi yaradıcılıqda özgənin əsərlərindən, ideyalarından istifadə etmək, özünəməxsus üslub və düşüncə tərzinə malik olmamanı bildirir. Bu mənada gədalıq, orijinal olmamanın, bağımsız düşünmə bacarığının olmamasının göstəricisidir.
Ümumiyyətlə, "gədalıq" sözü çoxcəhətli bir mənaya malikdir və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif şəkildə anlaşılır. Həm sosial-iqtisadi, həm də mənəvi-etik bir anlayış kimi gədalıq, həm maddi yoxsulluğu, həm də mənəvi zəifliyi ifadə edə bilər. Əsərinizdəki misal ("Əl versə gədayə padişahlıq; Sanman ki, qılır dəxi gədalıq") gədalığın nisbiliyini və hətta ziddiyyətliliyini göstərir: gədaya hətta padişahlıq da gələ bilər, lakin o, yenə də özünün aşağı sosial vəziyyətini, yəni gədalığını qoruyub saxlayır.