Gəvələmək, bir sözlə desək, yeməyi könülsüz, iştahsız və ləng-ləng şəkildə ağızda çeynəmək deməkdir. Bu hərəkət, yeyilən yeməyə qarşı olan laqeydliyi, bəzən isə məcburiyyəti, yaxud da fiziki yorğunluğu əks etdirir. Yemək yeyən şəxsin hərəkətlərindən, üz ifadələrindən, hətta səsindən də bu cansıxıcılığı hiss etmək mümkündür.
Gəvələmək hərəkəti sadəcə "yemək"dən fərqli olaraq yeməyin keyfiyyətinə və miqdarına deyil, daha çox yemək prosesinin özünə olan münasibəti ifadə edir. Adətən yemək yeyənin həm fiziki, həm də psixoloji vəziyyəti ilə sıx bağlıdır. Məsələn, yorğun bir insan, iştahasız olsa belə, qarınını doyurmaq üçün yeməyi gəvələnərək yeyə bilər.
Misalda verilən "Kazımın oğlu yavan çörəyi gəvələyərək qaşqabağını salladı" cümləsində, gəvələmək hərəkəti həm yavan çörəyin dadına, həm də yemək yeyən şəxsin vəziyyətinə işarə edir. Qaşqabağını salması isə, yeməkdən razı olmamasını, hətta narazılığını göstərir. Beləliklə, gəvələmək hərəkəti sözlə ifadə olunmayan hissləri və duyğuları da ifadə etmək üçün ədəbiyyatda tez-tez istifadə olunan bir vasitədir.
Qısacası, gəvələmək sadəcə fiziki bir hərəkət deyil, insanın daxili vəziyyətini əks etdirən, mürəkkəb bir davranışdır. Bu sözün əhatə etdiyi mənalar kontekstə görə dəyişə bilsə də, əsas mənası yeməyə qarşı olan laqeydlik və ya narazılıqdır.