Göyərtili sifəti, əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci mənası, bir yerin və ya əşyanın göyərti ilə örtülmüş, bəzədilmiş, yaşıllıqla zəngin olduğunu bildirir. Bu mənada “göyərtili bağ”, “göyərtili çəmənlik”, “göyərtili həyət” kimi ifadələr işlədilir. Görünüşün, mənzərənin gözü oxşayan, təravətli və canlandırıcı bir yaşıllıqla dolu olduğunu vurğulayır. Bu, sadəcə göyərtilərin mövcudluğunu deyil, həm də onların sıxlığını, bolluğunu və yaradıcı təsirini ifadə edir.
İkinci mənası isə, bir məhsulun, yeməyin və ya içkinin tərkibinə göyərti əlavə edildiyini göstərir. Məsələn, “göyərtili salat”, “göyərtili çorba”, “göyərtili ət yeməyi” ifadələrində olduğu kimi. Bu mənada göyərtili sözü, yeməyin dadına, ətrininə və görünüşünə göyərti tərəfindən verilən özəl toxunuşu vurğulayır. Göyərtilərin növü (məsələn, cəfəri, şüyüd, kəklikotu) ifadədə açıq şəkildə göstərilməsə də, mənanın ümumi kontekstindən asanlıqla başa düşülür. Beləliklə, göyərtili sözü həm görmə, həm də dad hisslərimizə müraciət edir.
Ümumiyyətlə, "göyərtili" sözü təbiətin canlılığını, təravətini və zənginliyini ifadə edən, duyğulara təsir edən bir sifətdir. Həm təbii mənzərələri, həm də qida məhsullarını təsvir edərkən estetik və qida dəyərini birlikdə qeyd edir. Sözün istifadəsi, kontekstdən asılı olaraq, müxtəlif duyğu və təəssüratlar yaratmağa qadirdir.