Təravətli (sif. və zərf): Bu söz, əsasən "təravət" sözündən törəmişdir və "təzəlik, canlanma, həyat qüvvəsi, rütubətlilik" mənalarını özündə ehtiva edən bir sıfat və ya zərf kimi işlənir. "Təravət" sözünün kökü, "tər" (nəm, rütubət) sözü ilə əlaqələndirilə bilər və bu da sözün əsas mənasını - nəmin və canlanmanın birgə ifadəsini - daha da aydınlaşdırır. Beləliklə, "təravətli" sözü həm fiziki, həm də metaforik mənalarda işlədilə bilər.
Fiziki mənada, "təravətli" sözü əsasən bitkilər, meyvələr, hava və s. üçün istifadə olunur. Məsələn, "təravətli gül" deyəndə, güldəki təzəlik, canlılıq, nəmlik və xoş ətir nəzərdə tutulur. "Təravətli hava" deyəndə isə havada olan nəmlik, sərinlik və təmizlik ifadə olunur. "Təravətli yarpaqlar" ifadəsi isə yarpaqların yaşıl, parlaq və canlı görünüşünü bildirir.
Metaforik mənada isə "təravətli" sözü insanlara, rənglərə, səslərə və hətta üsluba aid edilə bilər. Məsələn, "təravətli görünüş" deyəndə insanın sağlam, canlı və enerjili olması, "təravətli rənglər" deyəndə rənglərin parlaq və canlı olması, "təravətli səs" deyəndə səsin xoş və aydın olması nəzərdə tutulur. "Təravətli üslub" isə ədəbi əsərdəki canlılıq, dinamiklik və yeni ideyaları özündə əks etdirməsini bildirir.
Cümlədəki istifadə nümunələrinə əlavə olaraq, "təravətli" sözünün daha bir neçə cümlədə necə işlənə biləcəyinə baxaq:
- Səhər tezdən təravətli bir külək əsdi.
- O, təravətli görünüşü ilə hamını valeh edirdi.
- Şairin şeirləri təravətli və orijinal idi.
- Baharın gəlişi ilə təbiət təravətli bir görünüş aldı.
Qısaca, "təravətli" sözü çoxmənalı bir sözdür və kontekstdən asılı olaraq fərqli mənalar kəsb edə bilir. Əsas mənası isə canlılıq, təzəlik və nəmlikdir.