Gübrələnmə: "Gübrələnmək" felindən törəmiş bir isim olub, torpağın və ya bitkilərin gübrə ilə zənginləşdirilməsi prosesini ifadə edir. Bu proses, bitkilərin böyüməsi və inkişafı üçün zəruri olan qida maddələrinin torpağa əlavə edilməsini əhatə edir. Gübrələnmə, əkinçiliyin əsas tərkib hissələrindən biridir və məhsuldarlığın artırılmasında, torpaq məhsuldarlığının qorunmasında və bitkilərin sağlamlığının təmin edilməsində mühüm rol oynayır.
Gübrələnmənin müxtəlif üsulları mövcuddur. Bunlara üzvi gübrələrin (heyvan peyinləri, kompost, yaşıl gübrə) və ya mineral gübrələrin (azot, fosfor, kalium və digər qida maddələri ehtiva edən kimyəvi gübrələr) tətbiqi daxildir. Hər bir gübrə növü özünəməxsus xüsusiyyətlərə malikdir və tətbiq üsulu, torpağın növü, bitkinin çeşidi və ətraf mühit şərtlərini nəzərə alaraq seçilməlidir. Düzgün gübrələnmə torpağın strukturunu yaxşılaşdırır, su tutma qabiliyyətini artırır və zərərvericilərə qarşı müqaviməti yüksəldir.
Tarix boyu gübrələnmənin əhəmiyyəti kəşf olunmuş və inkişaf etdirilmişdir. Əvvəllər əsasən üzvi gübrələr istifadə olunurdusa, müasir kənd təsərrüfatında mineral gübrələrin rolu əhəmiyyətli dərəcədə artmışdır. Lakin, həddindən artıq mineral gübrələrin istifadəsi ətraf mühitə mənfi təsir göstərə bilər, buna görə də balanslı və dayanıqlı gübrələnmə üsullarının tətbiqi çox vacibdir. Bu, həm məhsuldarlığın artırılmasını, həm də ətraf mühitin qorunmasını təmin edir.
Müasir kənd təsərrüfatında gübrələnmənin effektivliyi, torpaq analizləri və bitki qidalanma tələbatının dəqiq müəyyən edilməsi ilə artırıla bilər. Bu, həm gübrələrin səmərəli istifadəsini, həm də ətraf mühitin qorunmasını təmin edir. Yəni, gübrələnmə sadəcə torpağa maddə əlavə etmək deyil, kompleks bir prosesdir ki, düzgün tətbiqi yüksək məhsuldarlıq və davamlı kənd təsərrüfatı üçün vacibdir.