Güldəstə (fars. sözü) – müxtəlif növ çiçəklərin, adətən gövdələri ilə birlikdə, bədii şəkildə bir araya yığılıb bəzədilməsi nəticəsində əldə edilən kompozisiyadır. Sadəcə “çiçək dəstəsi” deməkdən daha artığını ifadə edir. Çünki güldəstə, sadəcə bir neçə çiçəyin bir yerə yığılması deyil, həm də estetik bir ifadə vasitəsidir. Rəng, forma, ölçü və növlərin harmoniyası güldəstənin incəsənət əsəri kimi dəyərini artırır.
Güldəstələrin tarixi qədim zamanlara gedib çıxır. Müxtəlif mədəniyyətlərdə, müxtəlif mərasimlərdə, bayramlarda və hətta siyasi tədbirlərdə istifadə olunmuşdur. Misirlilər, yunanlar və romalılar da güldəstələrdən geniş istifadə edirdilər. Bu gün isə güldəstələrin növləri daha da çoxalmış, hazırlanması xüsusi bacarıq və bilik tələb edən bir sənətə çevrilmişdir. Hər bir güldəstə müəyyən bir rəng, forma və ətir harmoniyasını əks etdirir, buna görə də hər bir güldəstənin özünəməxsus dili və simvolik mənası var.
Güldəstələrin hazırlanmasında istifadə olunan çiçəklər, bitkilər, yarpaqlar, lentlər və digər dekorativ elementlər güldəstənin ümumi görünüşünü, tərzini və mənasını müəyyən edir. Məsələn, toy güldəstələri adətən ağ və ya açıq rəngli çiçəklərdən ibarət olur, yas mərasimlərində isə daha tünd rəngli çiçəklər üstünlük təşkil edir. Bu səbəbdən güldəstə hazırlamaq, sadəcə çiçəkləri bir yerə yığmaq deyil, həm də duyğuların, hisslərin və mesajların ifadə edilməsinin incəsənətidir. Sənətkarın bacarığı, seçdiyi çiçəklər və onları birləşdirmə texnikası güldəstənin unikal və gözəl olmasına gətirib çıxarır.
Azərbaycan ədəbiyyatında da güldəstə motivi tez-tez rast gəlinir. Nümunə olaraq verilən misralarda güldəstə, səadət, uğur və gözəllik rəmzi kimi təqdim edilir. Güldəstə, yalnız estetik bir dəyər deyil, həm də insan hisslərinin ifadə vasitəsidir.