Gülünclük: İs. Gülünc olan bir varlığın (adam, şey, fikir, vəziyyət və s.) özünəməxsus xüsusiyyəti, keyfiyyəti, və ya halı. Bu xüsusiyyət digərlərində gülüş, istehza, əyləncə və ya rəğbətsizlik hissləri doğurur. Gülünclüyün səbəbi əsasən uyğunsuzluq, məntiqsiz davranış, qeyri-adi görünüş, səhv hesablama və ya qəribəlik kimi hallardan irəli gəlir.
Gülünclük, sadəcə “gülməli olmaq”dan daha çox mənaya malikdir. O, həm də ədəbsizliyi, namussuzluğu və ya axmaqlığı əks etdirə bilər. Məsələn, “dəlillərin gülünclüyü” deyərkən, deyilən arqumentlərin zəifliyini, inanılmazlığını və əsassızlığını vurğulayırıq. Həmçinin, bir təklifin gülünclüyü, təklifin özünün mənasızlığı, həyata keçirilməsinin mümkün olmaması və ya sadəcə gülünc görünməsi deməkdir.
Gülünclüyün səviyyəsi subyektivdir və fərqli mədəniyyətlər, hətta fərqli insanlar arasında dəyişə bilər. Bir mədəniyyətdə gülünc olan bir şey, başqa bir mədəniyyətdə ciddi və ya əhəmiyyətli görünə bilər. Buna görə də, gülünclüyü qiymətləndirərkən kontekstin əhəmiyyətini nəzərə almaq vacibdir.
Tarix boyu gülünclük, cəmiyyətdə nəzarət mexanizmi kimi də istifadə olunmuşdur. Hökmdarlar və elitlər, özlərinə qarşı çıxanları gülünc göstərməklə, onların nüfuzunu azaltmağa və hökmranlıqlarını qorumağa çalışmışlar. Müasir dövrdə isə, gülünclük, ictimai tənqid, siyasi satira və komediya vasitəsi kimi geniş istifadə olunur.