Haçabuynuzlu sifəti, əsasən heyvanlar üçün işlədilən bir termin olub, buynuzlarının formasının xaça bənzədiyini bildirir. Bu, sadəcə olaraq iki buynuzun bir-birinə yaxın və x-şəklində əyilərək qarşılaşması demək deyil; buynuzların forması, ölçüsü və əyilmə bucağı xaç formasını yaratmalıdır. Beləliklə, "haçabuynuzlu" təsviri yalnız bu xüsusiyyəti özündə əks etdirən heyvanlar üçün dəqiq və uyğundur.
Qoç və buğa kimi heyvanlar üçün "haçabuynuzlu" sifətinin istifadəsi klassik bir nümunədir. Ancaq bu, bu sifətin yalnız bu iki heyvan növlü ilə məhdudlaşdığını demək deyil. Digər buynuzlu məməlilərdə də, nadir hallarda olsa da, oxşar buynuz forması müşahidə oluna bilər. Belə hallarda da "haçabuynuzlu" sifəti tətbiq oluna bilər.
Maraqlı bir məqam kimi, "haçabuynuzlu" sifətinin istifadəsi bədii ədəbiyyatda və folklor nümunələrində də rast gəlinir. Bu hallarda, sifətin təsviri funksiyası daha da güclənir və heyvanın xarici görünüşünün xüsusi cəhətlərini vurgulanır. Məsələn, əfsanəvi varlıqlarda daha dramatik və sirli bir atmosfer yaratmaq üçün istifadə oluna bilər.
Nəticədə, "haçabuynuzlu" sifəti, sadə bir təsvir olmaqdan əlavə, heyvanın fiziki xüsusiyyətlərini və hətta ədəbi və mədəni kontekstini əks etdirən zəngin bir termindir.