Buynuzlu1 (sifət): Buynuzu olan. Bu ifadə, əsasən, heyvanlar üçün istifadə olunur və onların başlarında buynuzların olması xüsusiyyətini bildirir. “Buynuzlu heyvanlar” deyərkən, inək, öküz, ceyran, qoyun, keçi, bəzi qəribə və nadir növ heyvanlar kimi buynuzlu canlılar nəzərdə tutulur. Buynuzun varlığı həmin heyvanlar üçün müdafiə mexanizmi, rəqiblərlə mübarizə vasitəsi və ya cinsəl seçmədə rol oynaya bilər.
Buynuzun forması, ölçüsü və sayı heyvan növlərindən asılı olaraq dəyişir. Bəzi heyvanlarda bir, bəzilərində isə iki və ya daha çox buynuz olur. Hətta bəzi növlərdə buynuzlar qısa və iti, digərlərində isə uzun və əyri olur. Buynuzların quruluşu və materialı da müxtəlif ola bilər; bəziləri sümükdən, bəziləri isə keratinləşmiş dəridən əmələ gəlir.
Mifologiya və ədəbiyyatda da buynuzlu canlılar geniş yer tutur. Məsələn, birbuynuzlu at kimi mifoloji varlıqlar xəyal gücünün məhsulu olsa da, əsrlər boyu əfsanələrə və nağıllara ilham vermişdir. Bir buynuzlu at haqqında hekayələr güc, əzəmət və sehrli qüvvə ilə əlaqələndirilir. Beləliklə, "buynuzlu" sözü yalnız zooloji təsvirdən kənara çıxaraq mədəniyyətimizin əsasını təşkil edən müxtəlif simvolik və ədəbi kontekstlərdə də öz yerini tutur.
Verilən nümunə cümləsindəki “Bir buynuzlu təkə…” ifadəsi, buynuzlu heyvanların çevikliyini və qaya kimi sərt səthlərdə hərəkət etmə qabiliyyətini vurğulayır. Bu cür təsvirlərlə heyvanın gücünü və bacarığını əks etdirmək mümkün olur.