Havlamaq felinin əsas mənası, itlərin xarakterik səs çıxarması olan "hav-hav" etmək, yəni hür-hür etməkdir. Lüğətlərdə sadəcə "hav-hav etmək" kimi qısaca izah olunsa da, bu hərəkətin arxasında daha çox şey gizlənir. İtin havlaması sadəcə bir səs deyil, çox zəngin mənaları özündə əks etdirən kompleks bir ünsiyyət formasıdır.
Havlama müxtəlif səbəblərdən baş verə bilər. Qorxu, təhlükə, əsəbilik, sevinc, həyəcan, diqqət istəmə, oyun çağırışı və ya sadəcə ətrafdakı səslərə reaksiya olaraq havlama baş verə bilər. Hər bir vəziyyət havlamanın tonunu, ritmini, intensivliyini və uzunluğunu dəyişir. Məsələn, qorxulu bir vəziyyətdəki havlama qısa, kəskin və tez-tez təkrarlanan olur, sevinc halında isə uzun, yumşaq və daha az intensiv olur.
İtin havlamasının tonu və ritmi, hətta təcrübəli insanlara belə onun əhval-ruhiyyəsini və nəyi ifadə etməyə çalışdığını anlamağa imkan verir. Bəzi itlər müəyyən bir səsə, və ya vəziyyətə özünəməxsus bir havlama ilə reaksiya verirlər, bu da onların "dilini" öyrənmək üçün bir fürsət yaradır. Buna görə də, "havlamaq" sadəcə bir fel olaraq deyil, itin insanlarla və ətraf mühitlə mürəkkəb ünsiyyət qurma üsulunun bir hissəsi kimi daha dolğun şəkildə izah olunmalıdır.
Mətndə verilən nümunədə "O, gözləri qızmış halda irəli yeridi və qoca çoban iti səsinə oxşayan gur səsi ilə havlamağa başladı" cümləsində it qəzəb və ya təhdid hissi ilə havlayır. "Gözləri qızmış halda" ifadəsi itdəki aqressivliyi və ya həyəcanı vurğulayır, "qoca çoban iti səsinə oxşayan gur səs" isə havlamanın güclü və qorxulu olduğunu göstərir. Beləliklə, havlama yalnız bir fiziki hərəkət deyil, həm də əhval-ruhiyyənin və niyyətin ifadəsidir.