Hemoqlobin (yun. haima – qan və lat. globus – kürəcik) – qana xarakterik qırmızı rəngini verən, qırmızı qan hüceyrələrinin (eritrositlərin) əsas tərkib hissəsi olan mürəkkəb zülaldır. Onun əsas funksiyası oksigenin ağciyərlərdən bədənin digər toxumalarına və karbon qazının toxumalardan ağciyərlərə daşınmasıdır. Bu proses qanın və ümumilikdə orqanizmin normal fəaliyyəti üçün əsasdır.
Hemoqlobinin quruluşu olduqca mürəkkəbdir. O, hem qrupu adlanan üzvi birləşmədən və globin adlanan zülal hissəsindən təşkil olunmuşdur. Hemin tərkibində dəmir atomları yer alır və məhz bu atomlar oksigenin və karbon qazının hemoqlobinə bağlanmasını təmin edir. Globin isə dörd polipeptid zəncirindən ibarətdir və bu zəncirlərin növündən asılı olaraq hemoqlobinin müxtəlif tipləri mövcuddur (məsələn, HbA, HbF, HbS). Bu tiplərin fərqli xüsusiyyətləri var və bəzi genetik xəstəliklərin (məsələn, orak hüceyrə anemiyası) səbəbi ola bilər.
Oksigen hemoqlobinə bağlandıqda oksihemoqlobin, karbon qazı bağlandıqda isə karbaminohemoqlobin əmələ gəlir. Bu proseslər qanın oksigen daşıma qabiliyyətini təyin edir. Hemoqlobinin miqdarı və keyfiyyəti qanın ümumi vəziyyətini və orqanizmin oksigenlə təmin olunmasını göstərir. Hemoqlobin səviyyəsinin aşağı düşməsi anemiya kimi ciddi sağlamlıq problemlərinə səbəb ola bilər.
Hemoqlobinin öyrənilməsi tibb elminin inkişafında mühüm rol oynamışdır. Qanın tərkibinin və funksiyalarının daha dəqiq anlaşılması bir çox xəstəliklərin diaqnozu və müalicəsi üçün əsas təşkil edir. Hemoqlobinin müxtəlif xüsusiyyətlərinin araşdırılması həm də genetik, biokimya və digər əlaqəli sahələrdə yeni kəşflərə yol açır.