Hıqqıldamaq - Ağır fiziki iş zamanı, nəfəsin daralması və ya güclü fiziki səy səbəbindən yaranan səssiz və ya səsli nəfəs almaq çətinliyi ilə müşayiət olunan bir haldır. Sadəcə "ləhləmək"dən daha çox, hıqqıldamaq əzələlərin yorulması, oksigen çatışmazlığı və bədənin fiziki yükə verdiyi reaksiyanı əks etdirir. Bu, nəfəs alarkən səsin dəyişməsi, sinənin sıxılması və bəzən də incə bir səsin eşidilməsi ilə müşayiət oluna bilər.
Hıqqıldamaq, fiziki işin intensivliyindən və şəxsin fiziki hazırlığından asılı olaraq, müxtəlif şiddətlərdə özünü göstərə bilər. Yüngül hıqqıldamaq sadəcə nəfəsalma ritminin dəyişməsi ilə müşahidə olunarkən, daha ağır hallarda nəfəs darlığı, başgicəllənmə və hətta ürək bulanması kimi əlamətlər də müşahidə oluna bilər. Bu hal, insanın fiziki qüvvələrinin limitinə çatdığını göstərir və istirahət etməyin, bədənin oksigenlə təminatını bərpa etməyin vacibliyini vurğulayır.
Ədəbiyyatda, məsələn, verilən nümunədə olduğu kimi ("Gülpəri bu dəfə səhəngini bir az belinin yuxarısına itələyib hıqqıldadı…"), hıqqıldamaq həm də fiziki yorğunluq və səylə mübarizəni simvolizə edə bilər. Bu, şəxsin dözümlülüyünü, əzmkarlığını və çətinliklərlə mübarizə aparmaq qabiliyyətini göstərən əyani bir təsvir vasitəsidir. Beləliklə, hıqqıldamaq sadəcə bir fiziki hal deyil, həm də ədəbi əsərlərdə müəyyən duyğuların və vəziyyətlərin ifadə olunması üçün istifadə oluna bilən bir ifadə vasitəsidir.