Nəfəsalma (inspirasio) – insan və heyvan orqanizminin tənəffüs sisteminin əsas funksiyalarından biri olub, xarici mühitdən ciyərlərə havanın aktiv şəkildə daxil olması prosesidir. Bu prosesdə, əsasən diafraqmanın və qabırğaarası əzələlərin fəaliyyəti nəticəsində döş boşluğunun həcmi artır, bununla da ciyərlərdə təzyiq azalır və xarici mühitlə ciyərlər arasında təzyiq fərqi yaranır. Bu təzyiq fərqi nəticəsində hava, burun və ya ağız boşluğu vasitəsilə traxeyaya, bronxlara və nəhayət, alveollara doğru hərəkət edir. Alveollar – ciyərlərin hava ilə təmasda olan kiçik hava kisəcikləridir, burada qaz mübadiləsi baş verir – oksigen qana keçir, karbon qazı isə qandan havaya verilir.
Nəfəsalma prosesi, sadəcə olaraq "ciyərlərə havanın alınması" ifadəsindən daha mürəkkəb bir fiziki və fizioloji hadisədir. O, mərkəzi sinir sisteminin, xüsusilə də tənəffüs mərkəzinin, həmçinin tənəffüs əzələlərinin dəqiq əlaqələndirilmiş fəaliyyəti nəticəsində baş verir. Nəfəsalmanın dərinliyi və tezliyi bir sıra amillərdən, o cümlədən fiziki fəaliyyətdən, emosiyalardan, xəstəliklərdən və hətta yuxudan asılı olaraq dəyişir.
Nəfəsalma termini tibbdə, fiziologiyada və digər əlaqədar sahələrdə geniş istifadə olunur. Məsələn, “dərin nəfəsalma”, “sürətli nəfəsalma”, “çətin nəfəsalma” kimi ifadələr müxtəlif patoloji vəziyyətləri təsvir etmək üçün istifadə olunur. Bundan əlavə, nəfəsalma, tənəffüs sisteminin müayinələri zamanı, məsələn, spirometriya zamanı ölçülən əsas parametrlərdən biridir.
Nəfəsalma sözünün etimologiyasına gəlincə, o, türk dillərindən gəlmə olub, "nəfəs" və "-alma" morfemlərindən əmələ gəlmişdir. "Nəfəs" sözü özü də köhnə türk dillərindəki "nəfəs" sözündən törəmişdir və "can, ruh, həyat" mənalarını da özündə ehtiva edir.