Hüceyrə (ərəbcədən gəlmişdir) biologiyanın əsas anlayışlarından biri olub, canlı orqanizmlərin quruluş və fəaliyyət vahididir. Sadəcə protoplazma, nüvə və hüceyrə qişasından ibarət deyil, daha mürəkkəb və dinamik bir sistemdir. Hər hüceyrə, özünəməxsus genetik material (DNT) daşıyır və bu material onun funksiyalarını, xüsusiyyətlərini və digər hüceyrələrlə qarşılıqlı əlaqələrini müəyyən edir.
Hüceyrələr müxtəlif formalarda, ölçülərdə və funksiyalarda olur. Məsələn, əzələ hüceyrələri hərəkət, sinir hüceyrələri informasiya ötürülməsi, epitel hüceyrələri isə bədəni qorumaq kimi ixtisaslaşmış funksiyaları yerinə yetirir. Onların quruluşu və funksiyaları bir-birindən fərqlənsə də, hamısı əsas bioloji prosesləri – maddələr mübadiləsi, enerji istehsalı, böyümə və çoxalma – həyata keçirirlər.
Hüceyrənin daxili mühitinin sabitliyi (homeostaz) onun normal fəaliyyəti üçün əsas şərtdir. Bu sabitliyi qorumaq üçün hüceyrə müxtəlif mexanizmlərdən istifadə edir. Hüceyrənin həyatı davamlı bir prosesdir; o, daim yenilənir, özünü təmir edir və ətraf mühitlə qarşılıqlı əlaqədə olur. Məhz bu dinamiklik və mürəkkəblik hüceyrəni canlılığın əsas vahidi edir.
Hüceyrə biologiya elminin əsas tədqiqat obyektidir. Onun öyrənilməsi xərçəng, genetik xəstəliklər və digər bir çox xəstəliklərin müalicəsi üçün yeni üsulların tapılmasına imkan yaradır. Hüceyrənin struktur və funksiyalarının daha dərin anlaşıması, tibb, kənd təsərrüfatı və biotexnologiya kimi sahələrdə yeni inkişaflara yol açır.