Xamuşluq: Sözün ən sadə mənası sakitlik, sükut, səssizliyi ifadə etsə də, xamuşluq daha çox duyğu və atmosferlə bağlı bir anlayışdır. Sadəcə səslərin olmaması deyil, havada asılı qalan bir sükunət, bir hərəkətsizliyin hissini ehtiva edir. Bu sakitlik, dərin və tam bir susqunluq ola bilər, təbiətin sakit və sülh dolu bir anını, ya da qorxu və gözlənti ilə dolu gerilimli bir anı təsvir edə bilər. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər; məsələn, gecənin xamuşluğu ilə gündüzün xamuşluğu bir-birindən fərqlənir.
Gecənin xamuşluğu, qaranlığın sükutu ilə birləşərək, gizli və sirli bir atmosfer yaradır. Bu, insanın düşüncələrinə dalmasına, öz daxili aləminə səyahət etməsinə imkan yaradır. Gündüzün xamuşluğu isə daha çox sakit bir təbiət mənzərəsini, ya da şəhərin sakit bir küçəsini təsəvvür etdirir. Bu xamuşluq, ətraf mühitin sakitliyini, hərəkətsizliyini vurğulayır.
Misalda verilən "Yayın isti xamuşluğu" ifadəsi, həm isti havanın sakitliyini, həm də hava axınlarının zəifliyini, təbiətin yuxu halını ifadə edir. Bu xamuşluq, minaredən gələn minacat səsi ilə pozulur, səssizliyin içindəki ani bir fasilə, bir dəyişiklik yaradır. Bu qədər sükunətli və sakit bir mühitin içindəki bu səsin vurğu yaratması, oxucunun diqqətini cəlb edir və müəyyən bir duyğu yaratmaqda istifadə olunur.