Xarabalanma: "Xarabalanmaq" fellindən törəmiş isimdir. Sadəcə "xarab olma" halını ifadə etməkdən daha geniş bir məna spektrinə malikdir. Xarabalanma, bir zamanlar möhtəşəm və ya əhəmiyyətli olan bir şeyin, tədricən və ya birdən-birə dağılma, viran olma, həyat qüvvəsini itirmə prosesidir. Bu proses fiziki dağıntıları (məsələn, bir binanın xarabalığa çevrilməsi) olduğu qədər, mənəvi və ya sosial dağıntıları (məsələn, bir ailənin dağılması, bir mədəniyyətin tənəzzülü) da əhatə edə bilər.
Daha dəqiq desək, xarabalanma, bir zamanlar mövcud olan quruluş, sistem, və ya qüvvənin təbii səbəblərdən, insan əməlindən və ya zamanın təsirindən uçsuz-bucaqsız tənəzzülə uğramasını ifadə edir. Bu tənəzzül prosesi tədricən və ya ani baş verə bilər; qismən və ya tamamilə ola bilər; görünən və ya görünməyən ola bilər. Bir şəhərin xarabalanması, bir imperiyanın xarabalanması, bir insanın xarabalanması, bir ümidin xarabalanması kimi ifadələr bu sözün geniş tətbiq sahəsini göstərir.
Xarabalanma, sadəcə fiziki dağıntı demək deyil; o, bir dövrün, bir ideyanın, bir əlaqənin, bir həyatın sonunu və ya tənəzzülünü ifadə edən daha metaforik bir məna da daşıyır. Məsələn, "ümidlərin xarabalanması" ifadəsi, böyük bir ümidin puç olmasını, qırıq xəyalların gerçəkliyini göstərir. Beləliklə, xarabalanma həm konkret, həm də abstrakt hadisələri təsvir edə bilən çoxşaxəli bir termindir.
Maraqlı bir tərəfdən də, xarabalanmalar bəzən yeni həyat və yaradıcılıq üçün meydan açır. Xarabalıqlar özünəməxsus bir gözəllik və sirrə malikdir, onların içində tarixin, zamanın izləri görünür. Xarabalanmalar, keçmişin izlərinin həmişəlik qalmadığını, amma eyni zamanda yeni başlanğıclar üçün yer hazırladığını da simvolizə edə bilər.