Ucsuz-bucaqsız sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir sifətdir. "Uc" və "bucaq" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmiş bir birləşmədir. Əslində, "uc" sözü burada "kənar", "hədd", "son" mənalarında işlənərək, məkanda hər hansı bir sərhədin, məhdudiyyətin olmadığını ifadə edir. "Bucaq" isə yerin, ərazinin forma və ölçüsünü müəyyənləşdirən nöqtələri, hədləri ifadə edir. Beləliklə, "ucsuz-bucaqsız" ifadəsi məkanın genişliyini, sərhədsizliyini, sonsuzluğunu ifadə edir. Bu ifadənin əsas xüsusiyyəti, təsvir edilən obyektin böyüklüyünü və sərhədsizliyini vurğulamaqdır.
Lüğətlərdə sadəcə "bax uc-bucaqsız" ifadəsi ilə izah edilməsi qeyri-kafi olsa da, ifadənin əhatə dairəsi daha genişdir. Məsələn, "ucsuz-bucaqsız tarlalar" deyərkən biz yalnız tarlanın fiziki genişliyini deyil, həm də həmin genişliyin insanı valeh edən, tükənməz bir təsiri olduğunu ifadə edirik. Eynilə, "ucsuz-bucaqsız ölkəmiz" ifadəsində yalnız ərazi böyüklüyündən danışılmır. Bu ifadə, ölkənin təbii ehtiyatlarının, mədəni irsinin, tarixinin zənginliyini və tükənməzliyini də simvolizə edir. "Qarşıda ucsuz-bucaqsız geniş bir çöl sərilmişdi" cümləsində isə çölün genişliyi ilə yanaşı, onun sakitliyi, səssizliyi, insanı özünə qoyan bir təbiət mənzərəsini ifadə edərək, əsərin əhval-ruhiyyəsinə xüsusi bir kölgə salır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "ucsuz-bucaqsız" ifadəsi yalnız fiziki məkan üçün deyil, məcazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, "Onun ucsuz-bucaqsız bir xəyal aləmi var idi" cümləsində ifadə şəxsin düşüncəsinin, fantaziyasının genişliyini, tükənməzliyini bildirir. Bu isə sözün semantik imkanlarının nə qədər zəngin olduğunu göstərir.