Xarabalıq sözü, Azərbaycan dilində köhnə, dağılmış, istifadəsiz hala düşmüş bir yeri, binanı və ya məkanı ifadə edir. Sadəcə "xarabaya çevrilmiş yer" demək deyil, daha çox bir zamanlar mövcud olmuş, fəaliyyət göstərmiş, amma indi istifadəsiz qalaraq, təbiətin və ya insan amilinin təsiri ilə dağılmış, viran olmuş bir məkanın əksidir.
Bu məkan əvvəllər yaşayış yeri, istehsal müəssisəsi, qala, məbəd və ya başqa hər hansı bir bina ola bilər. Xarabalıq, yalnız fiziki dağıntını deyil, həm də həmin yerlə bağlı tarixi və mədəni irsə də işarə edir. Xarabalıqda zamanın izləri, əvvəlki həyatın qalıqları, dağılmış divarlar, yarımçıq qalmış tikililər, köhnəlmiş əşyalar və s. görülə bilər. Bu qalıqlar, keçmişin hekayəsini susmuş şahid kimi bizə nəql edir.
Mətndə verilən "Kənddə təsərrüfat alətləri yay-qış uçuq-sökük, qar-yağış tökülən bir xarabalıq" misalında olduğu kimi, xarabalıq, həm də istifadəsiz qalmış, təmirsizliyin nəticəsi olaraq tədricən dağılmış bir əraziyə də aid edilə bilər. Bu, zamanın amansız təsirini və insan tənbəlliyinin nəticələrini göstərir.
Beləliklə, xarabalıq yalnız bir fiziki məkan deyil, həm də keçmişin, tarixin, zamanın izlərini özündə saxlayan, tərk edilmiş və ya unudulmuş bir yerin rəmzi, bir hekayədir. Bəzi xarabalıqlar turistik əhəmiyyətə malik olub, tarixin canlı şahidi kimi qorunur və öyrənilir.