Xarablama sözü "xarablamaq" fellindən törəmiş bir isimdir. Sadəcə olaraq "xarab etmə" mənasını verməklə yanaşı, daha geniş bir kontekstdə istifadə oluna bilər. Həm fiziki, həm də mənəvi mənada olan dağıntı, pozuntu, viranə halını ifadə edir.
Məsələn, bir binanın xarablama vəziyyətində olduğunu deyəndə, onun tamamilə dağılmış, istifadəyə yararsız hala düşdüyünü nəzərdə tuturuq. Ancaq xarablama yalnız fiziki obyektlər üçün deyil, həm də mənəvi dəyərlər, sistemlər, və ya hətta münasibətlər üçün də istifadə oluna bilər. Bir ailənin daxili münasibətlərinin xarablanması, bir dövlətin iqtisadi sisteminin xarablanması kimi ifadələr bu mənanı əks etdirir.
Xarablama, sadəcə bir şeyin dağıdılması deyil, həm də bir prosesin təsviridir. Bu proses, zamanla, tədricən və ya qəfil baş verə bilər. Bir qədim abidənin zamanla xarab olması ilə, bir müharibə nəticəsində bir şəhərin xarab olması arasında böyük bir fərq var. Lakin hər iki halda da, nəticə eyni: dağıntı, tənəzzül və funksiyanın itirilməsidir.
Sözün leksik mənasından əlavə, xarablama bədii əsərlərdə, xüsusən də metaforik mənada daha geniş və dərin mənalar da kəsb edə bilər. Məsələn, bir insanın xarakterinin xarablanması, ruhunun xarablanması kimi ifadələr, mənəvi tənəzzülü, əxlaqi dəyərlərin yox olmasını təsvir edir.
Beləliklə, "xarablama" sözü, sadə bir söz olmaqdan çox, dərin mənalar daşıyan və müxtəlif kontekstlərdə fərqli şəkildə istifadə oluna bilən bir termindir.