Xarlama: "Xarlamaq" felindən törəmiş isimdir. Əsas mənası, bir şeyin xarici görünüşünü, səthini, qabığını, ümumiyyətlə xarici təbəqəsini ifadə edir. Lakin bu sadə tərif xarlama sözünün zəngin məna çalarlarını tam əhatə etmir. Çünki xarlama yalnız fiziki bir səthi deyil, həm də mənəvi, sosial, hətta metaforik bir "qabıq"ı da təsvir edə bilər.
Məsələn, bir meyvənin xarlaması onun dərisini, bir evin xarlaması onun divarlarını və damını, bir kitabın xarlaması isə onun cildini və qabığını ifadə edir. Bu mənada xarlama, obyektin daxili tərkibindən fərqli olaraq, ilk baxışda görünən, səthi hissəsidir. Bu səthi görünüş, ilk təəssürat yaradır və həmin obyekt haqqında ilkin fikirlərin formalaşmasına səbəb olur.
Lakin xarlama mənası daha dərin mənalara da malikdir. İnsan münasibətlərində xarlama, bir insanın sosial maskasını, özünü necə təqdim etməsini, xarici davranışını ifadə edə bilər. Bu halda, xarlama, insanın əsl simasının, daxili aləminin pərdələnməsi, gizlədilməsi deməkdir. Xarlama, bu mənada, aldadıcı, riyakar bir görünüşü də ifadə edə bilər.
Metaforik mənada, xarlama, bir hadisənin, vəziyyətin səthi görünüşünü, əsl mahiyyətinin gizlədilməsini ifadə edə bilər. Məsələn, "məsələnin xarlaması gözəldir, amma daxili tərəfi..." deyərkən, hadısənin əsl mahiyyətinin onun xarici görünüşündən fərqli olduğunu bildiririk. Beləliklə, xarlama, aldadıcı görünüşü, səthi gözəlliyi və ya daxili həqiqətin gizlədilməsini ifadə edən çoxcəhətli bir anlayışdır.
Nəticədə, "xarlama" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Lakin hər halda, bu söz, bir şeyin ya da birinin xarici görünüşünü, səthi təbəqəsini, bəzən də gizlədilmiş həqiqəti ifadə edir. Bu sözün istifadəsi, yazının və ya danışığın ifadəliliyini artırır və oxucuya/dinləyiciyə daha dərin mənalar çatdırmağa imkan verir.