Xəlqi sifəti, əsas etibarilə, bir şeyin xalqa məxsusluğunu, xalqla bağlılığını və ya xalq tərəfindən yaradıldığını, qəbul edildiyini bildirir. Sadəcə "xalqa aid" deməkdən daha geniş məna kəsb edir. Bir əsərin, bir adətin, bir düşüncənin, hətta bir hissin xəlqi olması, onun xalqın həyat tərzindən, dəyərlərindən, inanclarından, ümumi təcrübələrindən qaynaqlandığını göstərir.
Xəlqi əsərlər, məsələn, folklor nümunələri, xalq mahnıları, nağıllar, əfsanələr, atalar sözləri və məsəllərdir. Bu əsərlər nəsildən-nəsilə ötürülərək, zamanın sınağından çıxmış və xalqın kollektiv yaddaşında yer almışdır. Onların müəllifi konkret bir şəxs deyil, xalqın özüdür. Bu əsərlərdə xalqın düşüncə tərzi, dünyagörüşü, həyat fəlsəfəsi əks olunur.
Xəlqi anlayışı yalnız bədii əsərlərə şamil edilmir. Bir adət-ənənə, bir bayram, bir oyun da xəlqi ola bilər. Məsələn, Novruz bayramı, əmək mahnıları, xalçaçılıq sənəti, milli paltarlar və s. Bunların hamısı xalqın mədəni irsinin ayrılmaz tərkib hissəsidir və onların mövcudluğu xalqın varlığının davamlılığının əlamətidir.
Bir hadisənin, bir hərəkatın və ya bir fikrin "xəlqi" olması, onun xalqın dəstəyini aldığını, xalqın arzularını və əməllərini əks etdirdiyini göstərir. Xalqın ruhundan, onun ümumi əhval-ruhiyyəsindən qaynaqlanan hər şey xəlqi sayıla bilər. Beləliklə, xəlqi anlayışı sadəcə bir mənsubiyyət deyil, həm də bir mənşə, bir ruh, bir dəyər ifadə edir.