Xəmirxana (ər. xəmir + fars. xanə) – Çörəkxanaların, ya da daha geniş mənada, hər hansı çörək məmulatı istehsal edən müəssisələrin əsas hissələrindən biridir. Sadəcə "xəmir yoğurulan yer" kimi tərif vermək qısadır. Xəmirxana, xəmirin hazırlandığı, yoğrulduğu, bəzən isə maya basdırıldığı və fermentasiya prosesinin baş verdiyi xüsusi təchiz olunmuş bir sahədir. Bu sahənin ölçüləri və təchizatı istehsal miqyasından asılı olaraq dəyişə bilər. Kiçik bir ailə çörəkxanasında sadə bir masa və qablar ola bilərkən, böyük sənaye müəssisələrində avtomatlaşdırılmış xəmir yoğurma maşınları, xəmir qaldırma kameraları və digər müasir avadanlıqlarla təchiz olunmuş geniş sahələr ola bilər.
Tarix boyu xəmirxanalar həyatın ayrılmaz hissəsi olub. Qədim dövrlərdən bəri insanların əsas qidası olan çörəyin istehsalı üçün xüsusi yerlər ayrılıb. Bu yerlər həm sadə, həm də mürəkkəb quruluşlu ola bilərdi. Məsələn, kənd təsərrüfatı ilə məşğul olan icma ərazilərində, sadə xəmirxanalar evlərin bir hissəsi kimi fəaliyyət göstərə bilərdi. Şəhər ərazilərində isə, daha mütəşəkkil və ixtisaslaşmış xəmirxanalar mövcud idi. Məşədi Hüseyn nümunəsində olduğu kimi, xəmirxana təkcə bir yer deyil, həm də çörək bişirmə sənətinin simvolu, bir çox insanın həyatının ayrılmaz hissəsi olmuşdur. Beləliklə, Xəmirxana sadəcə bir yer deyil, bir prosesin, bir ənənənin və bir mədəniyyətin təcəssümüdür.
Müasir xəmirxanalar, texnologiyanın inkişafı ilə yanaşı, gigiyena və təhlükəsizlik qaydalarına ciddi riayət edərək daha təkmil hala gəlib. Sənaye xəmirxanalarında avtomatlaşdırılmış sistemlər xəmirin keyfiyyətini yüksəldir, istehsalı sürətləndirir və əmək məhsuldarlığını artırır. Ancaq bütün bunlara baxmayaraq, əsl peşəkar çörəkçinin bacarığı və təcrübəsi həmişə xəmirxananın əsas sərvəti olaraq qalacaqdır.