Xəmirçilik sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında xəmir hazırlanması ilə bağlı bütün prosesləri əhatə edən geniş bir anlayışı ifadə edir. Sadəcə "xəmir yoğurma" və ya "xəmir hazırlama işi" kimi qısa bir tərif, bu sənətin incəliklərini və əhatə dairəsini tam əks etdirmir.
Xəmirçilik, əslində bir sənətdir, hətta bir incəsənət formasıdır. Çünki müxtəlif növ xəmir hazırlamaq üçün təcrübə, dəqiqlik, incə duyum və bəzi hallarda qeyri-adi bacarıq tələb olunur. Bu proses, sadəcə un, su və digər maddələri qarışdırmaqdan ibarət deyil. Xəmirin növündən asılı olaraq, yoğurma müddəti, tərkib hissələrinin nisbəti, istilik dərəcəsi, istirahət müddəti kimi çox sayda amil nəticəni birbaşa təsir edir. Bir çörəkçinin bacarığı, xəmirin strukturuna, elastikliyinə, hava qabarcıqlarının miqdarına və nəticədə alınacaq məhsulun dadına, görünüşünə və keyfiyyətinə birbaşa təsir göstərir.
Xəmirçilik müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli üsullarla həyata keçirilir. Hər bir regionun özünəməxsus xəmir növləri, yoğurma texnikaları və reseptləri vardır. Məsələn, lavaşın hazırlanması, çörək bişirməkdən tamamilə fərqli bir xəmirçilik bacarığı tələb edir. Bu səbəbdən "xəmirgirlik" ifadəsi də, xəmirçiliyin çoxşaxəli və mürəkkəb bir proses olduğunu vurğulayır, çörək bişirməkdən başqa, püşt, xəmir tortları, piroqlar, kərpic və s. hazırlanmasını da əhatə edir. Xəmirçilik sadəcə bir iş deyil, əcdadlarımızdan miras qalmış bir sənət və ənənədir.
Beləliklə, xəmirçilik, sadə görünən bu prosesin arxasında gizlənən zəngin təcrübə, dəqiqlik və sənətkarlığın birliyidir. Bu sənətin ustaları, sadəcə xəmir yoğurmur, həm də ənənələri qoruyur, dadlı və gözəl məhsullar yaradırlar.