Xəsis: (sif.) Pul xərcləməkdən həddən artıq çəkinən, simici, qənaətcil insan. Sadəcə pul saxlamaq istəyi ilə deyil, həm də bu saxlamanın özü üçün bir məqsədə çevrilməsi ilə xarakterizə olunur. Xəsislik, normal səviyyədə olan qənaətçillikdən fərqli olaraq, insanın həyat keyfiyyətinə, ətrafındakılara və ya özünün gələcəyinə zərər verən bir dərəcədə həddindən artıq ehtiyatlılıq, hətta dələduzluq kimi görünə bilər.
Xəsis insanın pul xərcləməkdən çəkinməsi sadəcə ehtiyatlılıqdan deyil, tez-tez hətta lazımi hallarda belə, məsələn, sağlamlıq və ya təhsil üçün, xərcləməkdən imtina etməsindən irəli gəlir. Onlar üçün pulun dəyəri hər şeydən üstündür və bu, insan münasibətlərinə, sosial həyatına, hətta öz rifahına mənfi təsir göstərə bilər. Xəsislik, bir çox hallarda psixoloji bir problem kimi də qəbul edilə bilər və müalicə tələb edə bilər.
Ədəbiyyatda və mədəniyyətdə xəsis obrazı tez-tez tənqid obyekti olmuş, lakin eyni zamanda, qənaətcillik və özünə nəzarət simvolu kimi də təsvir edilmişdir. Misal olaraq, qədim yunan mifologiyasındakı Plutus tanrısı - var-dövlət tanrısı - tez-tez xəsisliklə əlaqələndirilir. Ancaq xəsisliyin "qənaətcillik"lə səhv salınmaması vacibdir. Qənaətcil insan gələcək üçün pul yığar, xəsis isə yığdığı pulu xərcləməkdən xoşu gəlmir.
Sözün təqdim olunan misalında ("Allah pulu götürüb belə xəsisə verir ki, sandığa qoyub gecə-gün...") xəsisliyin həddindən artıq və mənasız olması vurğulanır. Allahın belə bir insana pul verməsi ironik formada təqdim olunur, çünki bu pul heç bir məqsədə xidmət etmir, sadəcə sandıqda qalır.