Xəspuş sözü fars mənşəli olub (خَسپُش), fırıldaqçı, xırda oğru, cibgir və cibəgirən mənalarını əhatə edir. Lüğətlərdə verilən qısa izah, bu sözün gerçək mahiyyətini tam əks etdirmir.
Xəspuş sadəcə cibindən pul oğurlayan bir şəxs deyil; daha çox hiyləgərlik, fırıldaqçılıq və gizlicə əldə etmə ilə bağlıdır. O, bacarıqlı və məharətli bir oğrudur, qurbanını aldadır və ya diqqətini yayındıraraq əşyalarını oğurlayır. Sadəcə cibə əl atmaqdan daha mürəkkəb sxemlər qura bilər, inandırıcılıq qabiliyyətindən istifadə edərək qurbanını özünə inandıraraq məqsədinə çatır.
Tarixi kontekstdə baxdıqda, xəspuş sözü xüsusilə bazarlarda, əhalinin sıx olduğu yerlərdə fəaliyyət göstərən, kiçik miqyaslı oğurluqlarla məşğul olan şəxslər üçün işlədilərdi. Onların üsulları sürətli, səlis və görünməz olmağa yönəlmişdi. Xəspuşun qurbanı adətən oğurluğun fərqinə varmazdan əvvəl hadisə baş verərdi.
Müasir dövrdə “xəspuş” sözü daha çox məcazı mənada işlədilir və fırıldaqçı, aldadıcı, yalançı kimi insanları təsvir etmək üçün istifadə olunur. Bu sözün arxasında gizlənən mənfi konnotasiya, şəxsin əxlaqsızlığı və etibarsızlığını vurğulayır. Ona görə də bu sözü diqqətlə və müvafiq kontekstdə işlətmək vacibdir.